Vlietloop

Het was behoorlijk goed weer om te lopen vandaag. Dat kwam goed uit, want vandaag stond de Vlietloop op het programma. Na met mijn vrouw ontbeten te hebben, fietste ik via de volkstuin naar Voorschoten toe om me in te schrijven voor de 10 kilometer.

In kleedkamer 3 in sporthal "De Vliethorst" kwam ik John van Laar tegen, die als 9e op de 10 Engelse mijlen zou worden. Normaal gesproken had ik ook de 16,1 kilometer gelopen, maar morgenavond moet, pardon mag ik strandtraining geven. Daar ik dan oefeningen voor moet doen, is het wel handig als je niet half gesloopt aan de training begint.

Na rustig een kilometer ingelopen te hebben begaf ik me naar de Voorstraat, waar de wethouder van Voorschoten ons om 12 uur precies wegschoot.

Ik liep vanaf de start in de middenmoot. Ik begon derhalve rustiger dan vorig jaar. Dat betekende, dat ik langzaam maar zeker wat meer naar voren "sloop".

De maximumtemperatuur viel vergeleken met de fietsvakantie in Duitsland erg mee, maar 22 graden in de schaduw gemeten levert begin september in de zon toch temperaturen van tegen de 30 graden op. Het was dus vergelijkbaar met de marathon van Leiden in mei: redelijk zwaar.

Bij de Vlietloop is de Korte Vliet altijd een confronterende plek. Niet zo lang na het opdraaien van het fietspad langs het kanaal, zie je aan de overzijde de beste lopers van de 10 kilometer en de 10 Engelse mijl aan de overzijde op dezelfde plek al teruglopen. In 4 kilometer heb je bijna 2 kilometer achterstand!

Op de brug over de Korte Vliet stonden Teun de Reede en zijn vrouw op een strategisch punt ons aan te moedigen: halverwege de loop. Vanaf dat punt is het aftellen geblazen.
En optellen, want tijdens deze Vlietloop waren er 4 momenten, dat buitenstaanders me hinderden. De vierde keer moest ik uitwijken voor een vrouw, die langs de Korte Vliet 2 honden uitliet en de lopers tegemoetkwam precies op het midden van ons pad. Daarvoor waren er 2 keer automobilisten, die keerden midden op het parcours en een man op een racefiets, die in een bocht in de weg reed.

Het achteloos passeren van de processie kreeg ik viervoudig op mijn bordje....
Qua tijd maakt het niet zoveel uit. Iedere hindernis kost een paar seconden. Maar het haalt je uit je ritme en het duurt langer dan een paar seconden, voor je weer in "the flow" zit.
Aan het eind van de Korte Vliet, net voor het teruglopen naar Voorschoten, werd ik vanaf de waterkant aangemoedigd. Mijn collega Cora en haar man Hans passeerden me met een boot.

Over vrijwel dezelfde route als op de heenweg liepen we terug naar de Voorstraat, waar ik na 10,4 kilometer in een nettotijd van 49.04 als 52e van de 231 lopers eindigde.

Omgerekend naar de 10 kilometer zou ik uitkomen op 47 minuten laag. Daar kon ik mee thuiskomen. Dat deed ik dan ook, nadat ik gemasseerd was door Henry de Vrij van Massageteam4U.

Met soepele spieren fietste ik naar huis. Daar douchte ik me om daarna met de dranken naar de volkstuin te fietsen, waar we met Coby en Martin Schouten en Saskia en Jan Koopmans een gezellige picknickmiddag hadden op de zoveelste mooie dag van 2018.

Na de beenspieren werden de lachspieren goed getraind.