Waterkou

Het weer was vanmorgen samen te vatten in het woord waterkou.

Het was dan ook niet zo aangenaam op de fiets. Nota bene naar een plek, waar het net zo koud was: de Leidse IJshal aan de Vondellaan. Daar zou ik met de "Krasse knarren" aan de gebruikelijke piramide van 125 rondjes beginnen.
Door de koude vochtige lucht zag het ijs er grijs uitgeslagen uit. Het was ook wat zwaarder dan anders. Desondanks reed ik lekkerder dan de afgelopen keren. Met name de 25 rondjes op kop gingen erg lekker. Het tempo schommelde tussen de 26 en 27 kilometer per uur met af en toe een uitstapje naar de 28. De benen wilden weer.
Als je in dit tempo schaatst, dan rij je je vanzelf warm.Ik had dus verder niet zo veel last van de waterkou.