Het was geen pretje om vandaag te moeten fietsen. Op zulke dagen besef je maar al te goed, dat in Nederland niets zo veranderlijk is als het weer.
In de Leidse IJshal trok ik mijn regenkleding uit en begon aan de gebruikelijke trainingen voor de buitenschoolse sport en de IJVL.
Voor de verandering lieten we de buitenbaan dweilen. Het vrije uur voor onze schaatsles was het zeer druk geweest met veel scholieren en studenten. Het ijs kon wel een opknapbeurt gebruiken.
Samen met Henk Heuzen gaf ik het eerste uur schaatsles aan een kleine 30 kinderen. Zoals te verwachten was gebeurde het speels.
Het leuke van training geven aan kinderen is, dat je ziet, hoe snel ze vooruitgang boeken. De een natuurlijk meer dan de ander, maar over de volle breedte zag je de progressie.
Na een kwartier pauze begonnen we aan het IJVL-uur op de binnenbaan. Margreet Hetebrij had weten te regelen, dat we de buitenbaan mochten gebruiken voor een Coopertest.
Wij hadden ervoor gekozen om de kinderen 6 minuten te laten schaatsen.Voor jonge kinderen is dat lang zat. Ik ontfermde me over een meisje, dat nog maar 5 lessen had gehad. Hand in hand reden we rond op het spiegelgladde ijs op de buitenbaan.
"Als we 5 rondjes halen, dan hebben we een kilometer gereden!", zei ik als stimulans.
Het hielp. Ze hield vol en we hadden de startstreep voor de zesde keer gepasseerd, toen we hoorden, dat het tijd was.
Daar de meeste kinderen alles gegeven hadden met de Coopertest, ging ik de laatste 10 minuten curling met pilonnen spelen met hen. Een speelse manier van cooling down.
Zelf had ik nog een extra cooling down: in de stromende regen naar huis fietsen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten