Sinterklaasgedichten

Beste Spanjolen,

In het land waar ooit de koning van Hispanje werd geëerd,
daar wordt op dit moment heel heftig gediscussieerd
over de gezichtskleur van de knecht van Sinterklaas.
Ja, in het vlakke Holland is iedereen graag eigen baas.
Vroeger was de kleur van Piet zo zwart als roet,
maar dat beviel niet iedereen in dit land even goed.
Zodoende is Sinterklaas pas een geslaagd kinderfeest
als de Mobiele Eenheid met de lange lat is  langs geweest
om de partijen van elkaar te kunnen scheiden,
terwijl de kinderen Sint met liederen verblijden.
Derhalve moet de bisschop nu over daken en wegen
met Zwarte en Witte Pieten en Pieten met roetvegen.
Omdat Sint wat hij ook doet groepen kan frustreren,
moet de Goedheiligman zeer zorgvuldig gaan laveren
tussen al die Batavieren met hun eigen wensen:
Hollanders zijn gewoon allemaal eigenwijze mensen!
Maar daar kregen jullie als Spanjolen mee te maken,
toen de Nederlanden van Hispanje los wilde geraken.
Die strijd duurde destijds maar liefst tachtig jaar,
toen pas was de Vrede van Münster eindelijk daar.
Voor één ding is deze wijze bisschop toch wel bang,
straks duurt die hele Pietendiscussie nog net zo lang.
Soms denkt Sint-Nicolaas: “Ik ben hier mee klaar.
Ik blijf maar gewoon in Spanje volgend jaar!”

Sinterklaas, die nog steeds kan genieten

van zijn paard en zijn trouwe Pieten.

Beste lezers,

De passage van de Noordzee
viel de Goedheiligman niet mee.
Voor de bieb was het nog minder leuk,
daarop leden zij onlangs schipbreuk.
Maar gedane zaken nemen geen keer
dus zijn de medewerkers in de weer
om de klanten zeer goed te ontvangen.
Soms kun je namelijk heel erg verlangen
om je even terug te trekken in boeken,
die je in de bieb uit hebt staan zoeken.
Of wil je gewoon een paar kranten lezen?
Ook dan moet je in de bibliotheek wezen.
De tijdschriftenkast, die mag er ook zijn,
voor oud en jong, voor groot en klein.
Kortom, de passage mag zijn verloren,
maar de bieb bruist als nooit tevoren.
Volg dus mijn raad en ga iedere week
voortaan trouw naar de bibliotheek!

Sint-Nicolaas

Waarde vrienden,

Vandaag exact drie maanden geleden

hoorde Tim: “Je hebt kanker onder de leden.”
Negen dagen later ging hij er aan onderdoor.
Tim zingt nu in een hemels engelenkoor.

Voor de vrienden was het een zware klap:
nooit meer komt hij binnen met een grap
en ook zijn gezelligheid lopen we dus mis.
Dat alles is voortaan helaas geschiedenis.
Blijvend zijn de herinneringen aan onze vriend,
die een heel  wat langer leven had verdiend.
Onze Tim heeft ons heel veel goeds gegeven
in zijn rijke, maar toch wel te korte leven.
Een tastbare nalatenschap, dat snap je wel,
is het voor ons op tafel liggende cadeauspel.
We gaan straks aan het cadeauspel beginnen,
moge Bert, pardon,  moge de beste winnen.
Beste Tim, een antwoord kun je nu niet geven,
maar bedankt voor alles, vriend voor het leven!

De Rijmpiet