Faes

De nacht was droomrijk. Om half 8 werden we wakker. Mijn vrouw was jarig.Met het befaamde lied van "The Beatles" in mijn hoofd omhelsde ik mijn trouwe levenspartner.

Teneinde Siebe en Ana niet wakker te maken, gingen we stilletjes lezen. Ada in "Vele hemels boven de zevende" van Griet Op de Beeck, ik in "Camino" van Graeme Simsion en Anne Buist.

Om half 9 liep ik naar de bakker voor een gewoon en een zoutarm brood, terwijl Ada de tafel dekte. Het was druilerig weer, maar niet echt koud.

Om een uur of elf wandelden we langs de beek naar de auto, waarmee we naar Faes reden. Daar parkeerden we de auto en maakten een wandeling van anderhalf uur over de rustige weggetjes door de landelijke omgeving.

Ook liepen we door enkele kleine dorpjes. Je had soms prachtige vergezichten op de heuvels en dalen met de Picos de Europa op de achtergrond. Oviedo kon je prachtig zien liggen.

Af en toe hoorde je een vogelconcert. Eén keer hoorden we de koekoek.

Halverwege de wandeling begon het te regenen. Onder 2 paraplu's liepen we langs grote huizen, waar minimaal 1 hond per huis aanwezig was.

Na een kwartier kwam de zon door en hadden we het meteen weer warm op de Senda Valdesoto.

Bij de auto aten we een mueslireep er reden naar Pola de Siero.

Hier bezochten we een markt voor beschilderde eieren. Er waren ware kunststukjes bij. Ovale schilderijen met een fijne penseel gemaakt.

Daar we verder alleen een banaan of een appel op hadden, begon de maag te knorren. We kochten een paar bolletjes met chorizo of kaas en 2 kleine empanada's, die we op een bank ik het park opaten.We voelden wat spetters naar beneden komen, maar de bui dreef over.

Door het gezellige centrum van Pola de Siero kuierden we door het Asturiaanse feestgedruis, waar de cider rijkelijk vloeide en we wederom veel mensen in klederdracht zagen lopen.

Via een landelijke route reden we naar het in de buurt van Cabo Peña gelegen huis, waar onze kleinzoon met zijn ouders verbleef.

Hij keek zijn ogen uit op het weiland met koeien, schapen, kippen en een paard. In combinatie met "We hebben er een geitje bij" sloot dit goed aan op zijn belevingswereld.

Terwijl de kinderen boodschappen gingen doen, konden opa en oma oppassen. Na de koffie en de thee met kleine hapjes verlieten we Samartin de Podes en reden richting Aviles. Het was weer zonnig na de zware regenbui met enkele donderslagen. Om 8 uur waren we weer thuis.

Ondanks het wisselvallige weer hadden we met volle teugen genoten van het mooie Asturias.