Vanmiddag zouden mijn vrouw en ik naar de volkstuin gaan. Het schuurtje moest opnieuw geschilderd worden en naar goed Oudhollands gebruik begint dat met schuren.
Daar ik nog wilde hardlopen, ging mijn vrouw er op de fiets naar toe en ik met de benenwagen. Het was op weg naar de volkstuin opvallend rustig. De A44 was dit weekeinde afgesloten. Normaal gesproken hoor je bij ons de constante ruis van het voortrazend autoverkeer. Nu een keertje niet. Letterlijk en figuurlijk een verademing.Op de tuin aangekomen moest ik even uitzweten, voordat ik aan de slag kon. Terwijl Ada aan de slag ging met het schuren van de schuur, legde ik mij toe op het plukken van bramen, frambozen en tomaten.
Met een emmer leegde ik de grootste regenton en goot het water in de sloot achter het tuincomplex. In de kas hebben we dit water toch niet meer nodig, daar het groeiseizoen nagenoeg voorbij is.
De waterdrager zette thee, die we in het herfstzonnetje opdronken.
Daarna liep ik langs de uitgestorven A44 naar huis, waar ik onder de douche het zweet van mij af spoelde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten