Het was door vakantie van een aantal "Krasse knarren" en een paar blessures wat rustiger op het gladde ijs van de Leidse IJshal dan we dit seizoen gewend zijn. Desondanks was er een drietal nieuwkomers, die dit seizoen nog niet met ons meegeschaatst had. In de hoek, waar we altijd verzamelen gaf ik hen een hand om hen te verwelkomen.
Eén van degenen, die alle keren aanwezig was, riep daarop: "Je bent zeker jarig vandaag?"
Waarop iedereen me kwam feliciteren. Ik kon ontkennen, wat ik wilde, maar dat hielp niet. Ik moet er mee leren leven. Volgens Bartjens ben ik, met 2 verjaardagen per jaar, inmiddels 128 jaar oud. Inderdaad, ik ben een échte "Krasse knar".
Wierd Wagenmakers opende de piramide, waaraan we met een peloton van 15 man begonnen. Er reed nog een tiental losse schaatsers op de buitenbaan, terwijl op de binnenbaan een stuk of 5 kunstschaatssters hun rondjes draaiden.
Mijn benen wilden vandaag niet, wat mijn geest wilde. Ik had wat spierpijn. Daar moest ik doorheen schaatsen tijdens de 5 kilometer, die ik traditiegetrouw op kop reed. Met de snelheid zat het nog wel goed, maar het ging niet bepaald soepel.
Bij het latere blok van 15 rondjes viel een van de schaatsers voorover en schoof in de bocht richting boarding. Hij kwam er vanaf met een bloedneus. Er lag wat bloed op het ijs. Na afloop moest ik hem als coördinator een vervelende mededeling doen: "Je hebt geen blauw bloed!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten