Mini-Elfstedentochten

Het was vandaag alweer de laatste schaatsles van de Buitenschoolse sport in de Leidse IJshal. Een paar weken geleden hadden we afgesproken om dit te vieren met een Mini-Elfstedentocht. Daar ik het uur erna training geef bij de IJVL, had ik met Marcel, de dienstdoende ijsmeester, afgesproken dat we alles op de buitenbaan mochten laten staan.
Daar ik vanmorgen op mijn kleinzoon mocht passen, wachtte ik in Rotterdam, de stad, die zijn belangrijkste moderne dichter deze week verloor, op de aflossing van de wacht.

Het mooiste compliment, dat je Jules Deelder, de nachtburgemeester van Rotterdam kunt geven, stond vanmorgen in de Metro. Ik las deze zin in de trein: "Je moet het maar kunnen, je hele leven jezelf zijn!" Deze Spartafan met hart en ziel heeft die "Schöne Welt" verlaten.

Daar de treinen keurig op tijd reden, was ik om 3 uur al bij de Leidse IJshal. Zo kon ik alvast wat rondjes rijden, voordat ik met Henk van Heuzen en Ken Ainsworth alles klaar zou gaan zetten voor de Mini-Elfstedentochten. Met behulp van banken, kussens en een paar ijshockeydoelen hadden we een kleine hindernisbaan uitgezet.

Om het nog iets lastiger te maken, hadden we de route rechtsom gemaakt. Dan wordt pootje over ineens een stuk lastiger. En daar er op ons verzoek niet gedweild was, begon het ijs steeds meer op natuurijs te lijken.

Kortom, niets stond een flinke duurproef voor de kinderen meer in de weg. Deze Diesel had het voorrecht om als voorrijder te fungeren. Daar je om de 50 meter diep moest bukken of tussen de kussen door laveren, had het veel weg van hetgeen je bij een natuurijstocht ook tegenkomt. Stiekem was het voor mezelf dus ook een aardige training in het onder bruggetjes door schaatsen.

De kinderen kregen steeds rodere konen naarmate de tocht vorderde. Dat mag ik graag zien.

De kinderen van de Buitenschoolse sport gingen met een deelnamecertificaat naar huis, de IJVL-kinderen met een medaille en de trainers met een voldaan gevoel.