23 jaar geleden

Het is vandaag 23 jaar geleden, dat ik met trainingsmaat Jaap de Gorter de Elfstedentocht heb uitgereden. Het was toen totaal ander weer dan het herfstweer van vandaag.

Het thema voor de schaatsles van vanmorgen in de Leidse IJshal lag dus vast: de Elfstedentocht. Veel oefeningen zijn trouwens goed bruikbaar voor schaatsen op natuurijs, iets wat de kinderen, die ik vanmorgen in mijn groep had, niet of nauwelijks kennen.
De schaatsles bevatte dus meer duurwerk dan anders. In plaats van 2 keer heen en weer schaatsen op de binnenbaan, liet ik de kinderen minstens 5 keer op en neer rijden. De ene keer was het met tegenwind, waarbij je diep moest zitten, de andere keer met de wind in de rug, waarbij je rechtop reed. Ook het elkaar uit de wind houden werd geoefend, zowel in een klein groepje als met een peloton.

Het natuurijs zelf kwam ook aan bod. Hoe schaats je over scheuren heen? Haaks!
Obstakels als bruggen kon je op 3 manieren passeren: diep bukken, er onderdoor kruipen of gewoon klûnen.
Tenslotte legde ik uit, hoe je iemand uit een wak moet halen.

Zo oefenden we aan het slot van de natuurijstraining, dat je op je buik liggend iemand voorzichtig naar je toe trekt en dat je dat veiliger kunt doen met een touw of met een stok.
Zo heb ik 23 jaar na de Tocht der Tochten gereden te hebben 12 van de 120 kinderen in de Leidse IJshal wat van het mooie van natuurijs geleerd, maar heb hen ook wat meegegeven van de gevaren.