"Dit is het mooiste boek over de Elfstedentocht, dat ik heb gelezen!"

Het was nog niet druk op het parkeerterrein, toen ik op mijn fiets aankwam bij de Leidse IJshal aan de Vondellaan. Dat klopte ook wel, want op het immer gladde ijs was het ook niet druk.
Wierd Wagenmakers was er wel. Hij had "Een koude oorlog" van Dirk Vellenga bij zich, dat hij vorige maand van me had geleend.

Hij gaf het aan me terug met woorden, die een bibliothecaris graag hoort: "Dit is het mooiste boek over de Elfstedentocht, dat ik heb gelezen!"
Wierd kon ook goed uitleggen, waarom hij het boek zo goed vond: "Ik kom uit Ljouwert en alles klopt. Dat straatje hier en 200 meter verderop die straat. Je kunt de details helemaal uittekenen."

Dat kon ik ook met het peloton. Met een peloton van 8 man begonnen we aan de piramide. Het ging in een sneltreinvaart. De ondergrens bleek op 27 kilometer per uur te liggen. Na de 5, 10 en 15 rondjes was het mijn beurt. Net als 2 weken reed ik 10 kilometer op kop. Het tempo lag tussen de 24 en 25 kilometer, ook al werd ik soms met 32 in het uur gepasseerd. Het ging dus lekker. Alleen mijn rug protesteerde. 

Daarna deden we het aftelrijmpje van 10, 9, 8 rondjes en zo door tot 1 met telkens 2 rondjes rust tussendoor. Zo kwamen we uit op 135 rondjes. De "Twee van Breda" schaatsten nu ook mee met het peloton, zodat er nu een tiental rondreed.

Het was hoe dan ook een uitgelezen schaatsdag. En een uitgelezen dag om ons Zweeds weer eens op te halen.