"Zo kun je jezelf een schouderklopje geven!"

Na een dag buffelen op mijn werk, met 's ochtends 2 coronaquarantaineboekenkarren ingenomen te hebben en 's middags veel sjouwwerk door de volle boekenkratten in de filialen te hebben gewisseld, kon ik 's avonds nog een keer aan de bak: de wekelijkse droogtraining van de IJVL.

Na thuis macaroni en yoghurt met aardbeien gegeten te hebben, fietste ik naar het clubgebouw van "Swift", vanwaar we met een twaalftal IJVL-ers naar het Romeinse fort liepen.

Daar hadden we de ruimte om onder leiding van de onvolprezen Jaap de Gorter een flinke serie gevarieerde oefeningen af te werken. In het eerste en het derde blok, die goeddeels identiek waren, werden de beenspieren flink onder handen genomen, in het tweede blok het bovenlichaam.
Er zaten wat nieuwe oefeningen bij. Een ervan was de skisprong. Deze was zo nieuw, dat de trainer vroeg: "Hoe ging die ook al weer?"

Bij de buikspieroefeningen zat er een variant op de plank. Daarbij moest je beurtelings helemaal gesterkt op 2 armen leunen en dan met je linkerhand je rechter schouder aantikken, terwijl je leunde op je rechterarm en vice versa.
Ik was ad rem: "Zo kun je jezelf een schouderklopje geven!"
Mijn Elfstedenmaat was nog ongeremder: "Van mij krijg je geen schouderklopje!"

De training met een stuk of 45 oefeningen van 30 seconden met 30 seconden rust en af en toe wat loopoefeningen tussendoor had veel vaart. Dat was wel fijn, want het was in deze tijd van de schaapscheerderskou vrij fris te noemen.

Doordat we veel in beweging waren, bleven we lekker warm bij deze zeer gevarieerde training. We zijn de week goed begonnen.