Om half 9 zaten we op de fiets voor onze fietsvakantie door Noord-Nederland. Het eerste stuk was bekend terrein. Via Leiden Zuid-West trapten we naar Zoeterwoude-Rijndijk. Na de Molentocht gekruist te hebben, fietsten we via de Hoofdstraat in Leiderdorp naar de Ruigekade.
We passeerden Hoogmade en namen het fietspad langs de Wijde Aa naar Woubrugge, waar we bij bakker Tijsterman cappuccino en koude chocolademelk kochten. Aan de Wetering donken we het op.
Langs de Braassemermeer vervolgden we onze weg naar Rijnsaterswoude en Langeraar. De Paradijsbrug beloofde veel goeds.
In Nieuwveen hadden we een fietspad langs de Ursala naar Vrouwenakker. We volgden de Amstel, die ons via Uithoorn, Nes aan de Amstel, Zwaarte Kat en Ouderkerk in Amsterdam bracht. Hier sloegen we af naar het Science Park, waar we om 1 uur met onze jongste dochter hadden afgesproken. We troffen elkaar al op de Flevoroute.
Op het terras van "Polder", een in een oude boerderij gevestigd restaurant, namen de dames een spinaziesalade met notenpaté en blauwe kaas. Ik nam een kip-preisoep en een tonijnsalade.
Na de lunch liepen we "Anna's tuin" in met daarin een voedselbos. Tuinieren op de meest natuurlijke manier.
Hier zagen we ook een dagpauwoog. Zo vaak zie je deze vlinder niet.
Na een uur door deze tuin en ruigte gewandeld te hebben, namen we nog thee, cappuccino en jus d'orange, doordat we afscheid namen van onze dochter.
Na een paar bruggen benut te hebben aan de oostzijde van Amsterdam, hadden we het Buiten-IJ overgestoken bij Schellingwoude.
We reden oostwaarts naar Durgerdam, waar we na 73 kilometer de Eureka Susten 3XP opzetten aan het Kinselmeer op camping "De Badhoeve".
Nadat we alles voor het eerst in 2020 hadden opgezet, ging ik aan het dagboek beginnen, terwijl Ada begon te lezen in "De bijenhouder van Aleppo" van Christy Lefteri.
Om 7 uur stapten we weer op de fiets. Door Durgerdam reden we naar Amsterdam-Noord. We zouden haar het nieuwe huis van Sheila bezichtigen. Ada reed voorop over de dijk en ze had er veel zin in.
Zoveel, dat ik zei: "Zijn we niet te ver gereden?"
Dat klopte, want bij navraag bleek, dat we een kilometer of 3 terug moesten. Uiteindelijk vonden we de nieuwe woning.
Arie, de zwager van Sheila, was er ook. Samen hadden ze vanmiddag in het Waterland Hij bleek uit Valkenburg te komen, waar ik iedere week in de bibliotheek werk.
We werden getrakteerd op een heerlijke rijstschotel. Om 8 uur ging dat er wel in.
Om 10 uur fietsten we over stille weggetjes naar Durgerdam, waar de kilometerteller stokte op 92.78 kilometer. Een uur later lagen we in de tent, waar de slaap snel kwam na een dag met veel tegenwind.
's Avonds viel de wind vrijwel weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten