Op mijn werk was ik roostermaker. Dat hield in, dat als iemand ziek was, op vakantie ging of onverhoopt onverwachts vrij moest nemen, dat ik dan voor een invaller moest zorgen, zodat de uitlening door kon draaien.
Vanmiddag kon ik deze vaardigheid goed gebruiken, toen een van de trainers van de Buitenschoolse sport onverwachts verhinderd was. Waar haal ik op zo'n korte termijn een invaller vandaan?
Ik gebruikte 2 manieren: email en de telefoon. Bij de laatste methode had ik Andrea Landman weten te strikken, toen ik een half uur later een mailtje kreeg van Walter Boon, dat hij vrij had weten te krijgen.
Ik liet hen beiden komen, want in mijn beginnersgroep van 20 kinderen zitten behoorlijk grote niveauverschillen. Nu kon ik de groep lesgeven, terwijl Walter zich over de zwakkere broeders en zusters kon ontfermen. Zodoende hoefde ik deze schaatsles niet in een spagaat te schieten.
De training van de Buitenschoolse sport had derhalve veel meer vaart, terwijl het ook nog eens makkelijker was.
We stopten 5 minuten eerder, zodat de meeste kinderen van de Buitenschoolse sport weg zouden zijn, voordat die van IJVL binnen zouden komen. Er waren 6 kinderen en op verzoek van de helft van hen paste ik mijn schema aan en kwam het eerste deel van de training op pootje over aan bod.
Dit lukte bij de helft van de kinderen redelijk goed, bij de rest ging het een stuk stroever. Maar ja, pootje over is een van de lastigste technieken bij het schaatsen.
Overbodig om te zeggen, dat hier nog aan geschaafd moet gaan worden. Oefening baart kunst. Volgende week is het weer nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten