Natuurijs

Januari 2021 was een kletsnatte maand geworden.

Desondanks hadden we een mooie afsluiting van de eerste maand van dit jaar.

Op klomphoogte vroor het nog wat meer.

De sloot achter ons huis lag dicht, het was zonnig weer met temperaturen net onder het vriespunt, dus het was prima weer voor een fietsrit naar de Vogelplas. Daar aangekomen was het wel een tegenvaller, dat dit meertje nog bijna helemaal open lag.

Alleen op luwe plekken, zoals langs de rietkragen, was een vliesje ijs te ontdekken.

Natuurlijk wist ik, dat dit slechts een winterprik was en dat de temperatuur de komende dagen flink omhoog gaat, maar het zou wel prettig zijn als het water in de Vogelplas alvast flink af zou koelen voor het geval de winter de komende week alsnog intreedt.

Het zal een dubbeltje op zijn kant worden.
Op de terugweg fietste ik langs de ijsbaan van Voorschoten. Deze lag wel helemaal dicht!

Dat kon ook gezegd worden van de ijsbaan aan de Rijndijk in de Stevenshof.

Maar wat in Fryslân nog net kon, kon hier absoluut niet.

Na de lunch fietste ik door naar de volkstuin, waar Ada al was. Onze kleinzoon werd voor een nachtje logeren daarheen gebracht door zijn ouders. Op de tuin mag je nog wel 2 gasten ontvangen, thuis niet.

In de vijver lag een stuk ijs, dat je om kon draaien. Daardoor kon je zien, dat de onderzijde van natuurijs niet bepaald glad te noemen is.

Thuisgekomen met onze kleinzoon bleek, dat ik vandaag 33 kilometer gefietst had en in januari in totaal 764 kilometer. Geen onaardig begin van het nieuwe jaar.