Omgekeerde wintertriatlon

De wintertriatlon heeft een vaste volgorde. Eerst loop je 10 kilometer gevolgd door ruim 40 kilometer fietsen om de triatlon af te sluiten met 20 kilometer schaatsen. In een grijs verleden heb ik diverse keren meegedaan aan dit door de IJVL georganiseerde evenement in en om de Leidse IJshal.

Vanmorgen fietste ik naar Jaap Kroes. Met deze "Krasse knar" reed ik mee naar De Uithof, waar we om half 11 voor anderhalf uur op anderhalve meter afstand van elkaar het ijs op mochten.

Op de tribune, waar we onze schaatsen aantrokken, voelde het een beetje aan als een reünie van de familie Dalton.

We hadden afgesproken, dat we ieder onze eigen training af zouden werken. Jaap houdt meer van intervaltraining, mijn voorkeur gaat uit naar het echte duurwerk: van begin tot einde doorrijden. Dit betekent, dat je nergens een versnelling plaatst en ook nergens verslapt. Dat deed ik dan ook.


Wat dat aangaat is mijn manier van schaatsen net zo saai als het weer van de afgelopen dagen: grijs en grauw met een minimaal verschil tussen de minimum- en de maximumtemperatuur. Maar "Krasse knar" Frans van Rijn vond dat prima. Hij reed heel wat rondjes achter me aan. Ik kreeg een compliment van hem voor het anderhalf uur achter elkaar doorschaatsen met rondjes van net binnen de minuut.

Zodoende kwam ik uit op 95 rondjes. Ik had daarmee 38 kilometer afgelegd. Bij de Elfstedentocht zou ik daarmee in de buurt van Sloten uitgekomen zijn. Niet gek na 3 weken niet geschaatst te hebben.
In deze coronatijd mocht je niet in een peloton rijden, maar wel in tweetallen. Dat lukte niet altijd. Als je een meter of 5 achter een duo rijdt en zij remmen in de bocht af, dan zit je er bij het uitkomen van de bocht pal achter. Zo kon het gebeuren, dat er na ruim een uur schaatsen vanaf de zijkant met een megafoon de volgende tekst werd omgeroepen: "Wil de schaatser met de gele helm op 5 meter afstand gaan rijden!"

Ik mocht dan wel glimmen van trots, dat ik zo mooi vlak kon blijven rijden, deze opmerking kon ik in mijn zak steken. Voor de zekerheid hield ik maar 10 meter afstand aan.

De gevoelstemperatuur lag ruim een graad onder nul, dus het was wat dat aangaat een prima  training voor schaatsen op natuurijs, ook al ziet het er nog niet naar uit, dat we dat de eerste twee weken mogen verwachten.

Maar ik heb alle vertrouwen in de splitsing van de poolwervel, die momenteel zijn beslag krijgt. Eerlijk gezegd verwacht ik het echte winterweer pas in februari. Maar ik laat me graag verrassen....
Na om half 2 met mijn vrouw geluncht te hebben deed ik 's middags wat klusjes op de computer. Om half 5 begaf ik me weer in de koude buitenlucht. Ik liep een kleine 4 kilometer naar Van Vliet Fietsen, waar ik de gerepareerde fiets van mijn vrouw ophaalde. Hij reed weer als een zonnetje.

Met de rit naar huis voltooide ik de omgekeerde wintertriatlon van 38 kilometer schaatsen, 16 kilometer fietsen en 4 kilometer lopen. 's Avonds was ik moe maar voldaan en rozig.