Er wordt wel gezegd, dat verkiezingen het feest van de democratie zijn. Wat dat aangaat boffen we dit jaar enorm, want om de spreiding te bevorderen, is het dit jaar drie dagen op rij feest.
Als 65-plussers waren wij zonder meer gerechtigd om vandaag onze stem uit te mogen brengen. Toen bleek, dat één van de stembureaus in onze wijk het gebouw van de speeltuinvereniging was, was de keuze snel gemaakt. Wij zouden vandaag gaan stemmen.
Onze kleinzoon was vandaag bij ons, dus we konden het nuttige met het aangename verenigen. Terwijl ik even naar het toilet was, legde mijn vrouw de stempassen op tafel om ze in haar handtas te stoppen.
Ze moest nog even wat uit de keuken halen en toen ze terugkwam waren de stempassen verdwenen.
Daar er verder niemand in huis was, was het duidelijk, dat onze peuter daar de hand in had gehad.
Gelukkig wist hij duidelijk te maken, waar de verdwenen stempassen waren.
Hij had voor postbode gespeeld en had de enveloppen met inhoud in een gleuf tussen twee Lundiakasten gestopt. Daar konden we niet zo makkelijk bij....
De enige oplossing bleek, dat we het Lundiabureau uit elkaar zouden halen, waarna we de ladekast konden verschuiven, zodat deze los kwam van de andere kast.
En inderdaad, daar hadden we de verdwenen stempassen terug. Met de bijna driejarige wandelden we zonder verdere hindernissen naar het stembureau toe.
Daar aangekomen was het inderdaad rustig te noemen. Alles was verder prima coronaproof geregeld. Wij konden dus onze stem uitbrengen.
Waar wij konden kiezen uit 37 partijen, daar kon onze kleinzoon daarna kiezen uit 37 speeltoestellen. 
Daarbij had de tractor zijn voorkeur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten