Maartse buien in De Horsten

Mijn vrouw had kaarten besteld om vandaag in "De Horsten" te gaan wandelen met een vriendin. Dat ging niet door, dus wij fietsten aan het eind van de morgen naar Voorschoten toe om via de hoofdingang aan de Papelaan dit landgoed te betreden. Na de buien van een uur eerder dronken we bij het theehuis cappuccino en warme chocolademelk op een boomstam in het waterige zonnetje.

Daarna begonnen we aan een wandeling over dit koninklijke landgoed, waar ik al heel vaak hardgelopen heb. Met wandelen heb je meer tijd om van details te genieten.

We bleven niet op de hoofdpaden, maar sloegen ook de zijpaden in. Daar zagen we het pijpenstrootje.

Op een afgezaagde boomstronk aten we onze meegebrachte boterhammen op.

We vervolgden onze weg met een wat vollere maag, maar niet veel later kregen we de volle laag.

Aanvankelijk spetterde het, maar naarmate de wandeling vorderde, daalde de regen steeds meer op ons neer.

Ada was zo slim om haar regenbroek mee te nemen. Ik was overmoedig en moest dit met een natte broek bekopen. Terwijl mijn vrouw naar de volkstuin vertrok, fietste ik naar Odin, waar ik de fruitvoorraad aanvulde. Inmiddels had ik wel de regenbroek uit de fietstas gehaald en aangetrokken.
Thuisgekomen hing ik mijn door de maartse buien kletsnat geworden winterjas over het droogrek in de douche. Daar kon de jas uitdruipen....