Een échte coolingdown

Vandaag zou ik voor het eerst gaan helpen bij het opspuiten van de ijsvloer in de Leidse IJshal. Het was een perfecte timing, want vanmorgen werd rond zondopgang de eerste vorst aan de grond in Nederland genoteerd.

Op de derde dinsdag in september werd bekend, dat deze vorst aan de grond niet koning Willem-Alexander betreft. Met ruim 10 miljoen euro per jaar moet het koningshuis volgens mij toch wel rond kunnen komen.

Na met mijn vrouw ontbeten te hebben, fietste ik naar de Vondellaan, waar ik met Johan van der Weij  dunne laagjes water op het flinterdunne laagje ijs spoot. Johan had de buitenbaan, ik de binnenbaan.
Tot half 1 spoten we de complete baan driemaal rond. Ik geef toe, ik heb de rondjes wel eens sneller afgelegd, maar ik was er tevreden over. IJsmeester Jan van Rijn ook.
Na thuis met Ada geluncht te hebben, fietste ik nogmaals naar de IJshal. Daar waren Wim Notenboom en Johan van der Weij samen aan de gang met de brandslangen. Dat kwam goed uit, want ik zou met het oog op de Marathon van Leiden gaan lopen.

Ik liep naar de Morspoort toe en liep vandaar een rondje over het Singelpark. In totaal zou ik uitkomen op een trainingsloop van 8 kilometer over een schitterend parcours. Bij de Rooms-Katholieke begraafplaats dacht ik een stukje af te kunnen snijden, maar helaas. Het liep hier dood.
Maar dat kun je verwachten op een kerkhof.....

Ik liep op het warmst van de dag.

Het was dan ook een hele overgang, toen ik na een klein uurtje de inmiddels koude IJshal weer in liep voor een rondje spuiten. Dat was nog eens een échte coolingdown!