Vanmorgen hoorde ik iemand op de radio zeggen, dat het rustig weer was. Vergeleken met 6 dagen storm op rij dan wel, maar windkracht 6 is in mijn ogen geen rustig weer.
Met de wind in de rug fietste ik naar de Vondellaan, waar ik in de Leidse IJshal met de "Krasse knarren" zou gaan trainen. De eerste spieren, die getraind werden, waren de lachspieren.
Een van de schaatsers, die meereed, was vorige week afwezig vanwege een beenblessure. Hij wilde bij het inrijden net uit gaan leggen, wat voor blessure het was, maar Wim van Huis was hem voor: "Dat hoef je ons niet te vertellen. We kunnen zo wel aan je zien, wat er allemaal aan je mankeert!"
De sfeer zat er meteen goed in. Met een peloton van 20 man en een handvol losse schaatsers was het gezellig druk. We werkten de traditionele piramide van 125 rondjes weer af met af en toe een geintje tussendoor. Het tempo was redelijk gelijkmatig met een tempo tussen de 24 en 26 kilometer per uur, zodat het peloton goeddeels bij elkaar bleef. Dat is wel eens anders.
Na de koffie en thee mocht ik tegen de wind in naar huis fietsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten