Lijdensweek

We beleven barre tijden.

Zelfs binnen de Europese Unie hebben we autoritaire leiders, die doorhebben, dat als je de media in handen hebt, je electoraal weinig hebt te vrezen.

Binnen onze landsgrenzen hebben we de tovenaarsleerling van Poetin.

Zelfs familieportretten kunnen er angstwekkend uitzien.

We zitten dan ook in de lijdensweek. De week, waarin overal in ons land de "Matthäus Passion" van Johann Sebastian Bach wordt uitgevoerd.

Deze lijdensweek begon voor mij met het bericht, dat mijn trainingsmaat Aad van Tol onverwachts was overleden.

Gisterenavond kwam daar het bericht overheen, dat de zoon van een collega in de kracht van zijn leven onverwachts is overleden. Een griep is hem fataal geworden.

Eerder op de avond had ik het bericht gekregen, dat iemand, die vorig jaar een kind de dag na de geboorte verloren had, nu bevallen was van een gezonde zoon. Het tekent de achtbaan van het leven.

Nu hebben de Engelsen een prachtig gezegde: "Every cloud has a silver lining".

De geboorte van dit kind is de "silver lining" van deze lijdensweek.

De oorspronkelijke lijdensweek werd afgesloten met de opstanding uit de dood. Dat is voor niet veel mensen weggelegd. Maar voor het leven als zodanig speelt dit niet. Iedere dag worden er weer kinderen geboren. Het leven gaat ondanks alles door....