Sneeuwloop

Om een uur of 7 werd ik wakker. Uit het raam kijkend kon ik zien, dat het vannacht gesneeuwd had. De sneeuw was blijven liggen.

Daar het rond het vriespunt was, moest ik snel gaan lopen, want anders zou de sneeuw deels gesmolten zijn, voordat ik mijn rondje afgerond had.

Sneeuw op 1 april is geen alledaags verschijnsel. Ik heb het al een paar keer meegemaakt. In 1975 in Boissy-sous-St.Yon, toen we met het Equipe Liturgique-koor van Pedagogische Academie "De la Salle" het hele Paasweekeinde zongen. 

En in 1983, toen we op huwelijksreis waren in de Ardennen en in Libramont in een witte wereld wakker werden.

Om half 8 trok ik de deur achter me dicht en in mijn schaatskleding liep ik naar de molen.

Daarna begon ik aan de sneeuwpatrouille langs de rand van de Stevenshof.

Het was een prachtige loop over het fietspad met smeltend sneeuw.



Langs het spoor liep ik naar het park van "Ter Wadding", waar ik deze narcissen in de sneeuw zag staan.

Via het Stevenspark liep ik naar huis toe.

Na ruim 4 kilometer lopen was ik weer thuis, waar ik me douchte en daarna met mijn vrouw ontbeet.

Ik had van de sneeuwloop genoten. Je moet het wel meteen waarnemen, want sneeuwdagen in april moet je met een kaarsje zoeken.