Oostvoorne

Na een goede nacht werden we rond 7 uur wakker in trekkershut 1 op camping "De Meeuw".  We douchten ons en ontbeten aan de tafel, waarna we ons klaarmaakten voor vertrek naar Oostvoorne. We wachten een kleine bui af, waarna ik naar de receptie fietste om alles te regelen rond de betaling en het 's ochtends vroeg inleveren van de sleutels.

Onder een grauw wolkendek fietsten we door Brielle. Bij de provinciale weg vroeg ik aan Ada: "Heb jij de biertjes bij je?"
Nee dus.

Zodoende fietsten we de ruim 2 kilometer terug om het tasje bij de trekkershut op te halen. Met de nodige vertraging kwamen we bij Paul Crezee aan. We werden allerhartelijkst ontvangen. Na de koffie, thee en appeltaart liepen we al pratend door de tuin heen, waar ik een eekhoorn rond zag lopen.
Onderweg hadden we al een ijsvogel in een slingerende boerensloot gezien.

En een prachtige uitrit van de brandweer.


Rond het middaguur stapten we op de fiets om naar het strand te trappen.

We zochten restaurant "Aan Zee" op, waar we op het terras allemaal een salade namen. Na deze heerlijke lunch beklommen we de uitkijktoren op het restaurant op het duin en konden we genieten van een schitterend uitzicht richting zee, maar met chemische industrie en raffinaderijen richting Brielse meer.

We strekten de benen en wandelden ruim een uur door de brede duinen. Er waren hier veel kleine duinmeertjes. Dit komt door de bouw van de Atlantikwall. De bunkers moesten onzichtbaar zijn en weden met zand op de daken en opzij gecamoufleerd. Zo ontstonden de poelen, waar dieren op af kwamen om te drinken, zoals de kudde grote paarden. 

Rondom de duinmeertjes zag je prachtige planten, waaronder de wolfsklauw.
Tijdens de wandeling begon het te regenen, maar in het duinbos had je  er niet zoveel last van.
Rond een uur of 4 fietsten we naar Rockanje, waar we het graf van Pauls vrouw Annemieke bezochten.
Op de terugweg kwamen we langs de plek, waar zijn geboortehuis had gestaan. Over een vrij drukke provinciale weg, waar hard werd gereden, fietsten we terug naar Oostvoorne. Daar gingen we eten bij Bistro "De Landbouw".

Ada en Paul namen een tongfilet, ik een visserssalade. Voor de tweede keer vis vandaag. Er waren aardbeien met vanille ijs als toetje. Mmmm!
In het schemerduister fietste Paul naar huis en wij naar Brielle. We hadden de wind goeddeels in de rug. Om een uur of 9 waren we terug op camping "De Meeuw", waar Ada het brood voor morgen klaarmaakte en ik het dagboek bijwerkte. We hadden 39 kilometer gefietst in het mooiste deel van Voorne-Putten.