Je kunt van de Meerbonken een hoop beweren, maar niet, dat hen in hun jeugd geen wijde blik is toebedeeld. In onze jeugd was de Haarlemmermeer goeddeels onbebouwd en konden we zeer ver kijken. Bij ons thuis aan de Hoofdweg kon je de contouren van Haarlem aan de voorkant ontwaren, terwijl je aan de achterkant de verkeerstoren van Schiphol kon zien.
Lang was de Haarlemmermeer vrij leeg, hetgeen je nu niet meer kunt zeggen. Maar die wijde blik kwam vandaag goed van pas in de Leidse IJshal, waar ik vanmorgen weer schaatsles aan kinderen gaf op de binnenbaan.
Met Johan van der Weij en Jan Pieter Tensen hadden we een groep van 12 kinderen onder onze hoede. De Vennepers, die ooit als enigen de 1000 rondjes van Leiden uitreden, vulden elkaar heel goed aan.
Als rechtgeaarde Meerbonken, de bijnaam van de Haarlemmermeerders, deden wij om en om de door Jan Pieter bedachte oefeningen voor. Ondanks dat ik al ruim 30 jaar schaatsles geef, zaten er voor mij een paar nieuwe bij zoals de estafette met een leeg conservenblik. Deze moest op de heenweg tussen de bovenbenen geklemd worden.
Na een serie technische oefeningen deden deze blikken aan het eind goede dienst om de leuke schaatsles in speelse vorm af te sluiten. Eerst moesten de kinderen in 4 groepen van 3 een estafette doen met een blik, dat op het ijs vooruit geschoven werd. Bij het blik aangekomen moesten ze het oppakken, dus heel diep zitten en het weer verder schuiven tot de overzijde werd bereikt.
De tweede variant was dit blik op de rug zetten en dan rustig maar stabiel naar de overzijde schaatsen. Als het blik viel, moest het uiteraard opgeraapt worden.
Het was een leuke les. In totaal waren op deze warme herfstdag 50 kinderen afgekomen.
Op de terugweg naar huis na de koffie en de thee reed ik naar de bouwplaats van IJshal "De Vliet". Hier wierp ik een blik op de werkzaamheden.
Deze Meerbonk bezag het met een blik van goedkeuring.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten