"Hij moest nog keepen!"

Als bedrijfshulpverlener wordt je geacht om bij voorkeur ieder jaar een herhalingscursus te volgen. Op mijn werk deed ik dat trouw, sinds ik gepensioneerd ben doe ik dat als vrijwilliger bij de Leidse IJshal eveneens.

Om kwart voor 9 zat ik op de fiets naar de Vondellaan, waar we in de districtszaal, waar we met een elftal vrijwilligers de opgedane kennis weer even paraat wilden krijgen.
Daar geen sport helemaal blessurevrij is, ontkomt de edele schaatssport hier ook niet aan en zul je af en toe medische assistentie moeten verlenen. 

Je ontkomt er niet aan om af en toe pleisters te moeten gebruiken of een verband aan te moeten leggen. Een enkele keer is er meer nodig en dien je 1-1-2 te bellen voor een weinig zachtzinnige aanraking met de boarding.

Steevast zit bij de cursus ook reanimeren. In de 43 jaar, dat ik op kunstijs schaats in Leiden, heb ik daar gelukkig nog nooit mee te maken gehad en ik hoop, dat dit de komende 43 jaar zo blijft.

Na met de defibrilator en de poppen geoefend te hebben, hadden we pauze. Vervolgens gingen we onverdroten voor met allerhande kwalen, die zich overal voor kunnen doen, dus ook op het ijs.
Eén ervan was hypoglykemie. De cursusleider vroeg, of iemand wel eens te maken had gehad met een hypo?
Eén van de vrijwilligers had daar een paar decennia terug ervaring mee opgedaan. Zelf zat hij als reserve in de kleedkamer, toen de keeper een hypo kreeg. Hij trad handelend op door hem snel wat eten of drinken met glucose toe te dienen, waarna de doelman opknapte.
De cursusleider zei: "Je niet hem toch niet alleen achter in de kleedkamer?"
"Nee", kreeg hij als antwoord: "Hij moest nog keepen!"

Na de stabiele zijligging konden we om half 1 gaan lunchen in de kantine.

In de middagsessie kwam brand aan de orde en wat je als BHV-er wel en niet kunt doen. En dat is minder, dan je denkt. Waar rook is, is geen BHV-er!

De nadruk ligt derhalve op het zo snel mogelijk inseinen van de brandweer en het ontruimen van het pand.

Hierbij kwam het verhaal "De brandmeester" uit "Kopstukken" van Godfried Bomans ook ter sprake.

Deze brandmeester hield zich voornamelijk bezig met het nathouden van belendende percelen....

Daarna volgde na een inspectie van de vluchtwegen van de IJshal een ontruimingsoefening. Deze vond op de bovenverdieping plaats en had meer weg van verstoppertje voor volwassenen.

Het viel een viertal BHV-ers niet mee, om de andere BHV-ers snel te vinden, toch het doel van een ontruiming. Eén persoon, die zich achter een archiefkast had verstopt, werd helemaal niet gevonden.
Maar wie kaatst kan de bal verwachten. Toen deze BHV-er na afloop de verstopplek bekend maakte, was het antwoord: "Jij hoort ook in het archief thuis!"

Na de langdurige regen was het inmiddels droog en op deze 17e oktober was het ook 17 graden Celsius.

Het was prima om in deze omstandigheden een brandje te blussen op het parkeerterrein. Om 4 uur zat de cursusdag erop en fietste ik naar huis, waar ik het groente- en fruitafval haalde en ermee naar de volkstuin te fietsen. Daar haalde ik een zak met 4 kilo gerooide aardappels op en plukte ik wat tomaten en een drietal witte aardbeien met een licht roze blosje.


In een weiland zag ik een viertal ooievaars systematisch een ontruimingsoefening uitvoeren.
De grote vraag is natuurlijk, of zij wel iedereen gevonden hebben....