De kruiswegstaties zijn in de Katholieke kerk onlosmakelijk verbonden met Goede vrijdag.
Vandaag kreeg ik er op deze Eerste Paasdag mee te maken. Een lijdensweg. In de aanloop naar de Leiden Marathon liep ik vanmorgen naar de Hortus Botanicus om daar te reserveren voor een lunch met een groep vrienden.
Nu heb ik al een maand of 2 met enige regelmaat pijn in mijn pezen aan de achterzijde van mijn knie. Normaal gesproken kan ik "door de pijn heenlopen". Met andere woorden: de pijn was niet dusdanig, dat het echt hinderlijk was.
Het was geen "Everyday's torture". Met schaatsen had ik er nauwelijks last van, zelfs niet met de 200 kilometer bij de Bert Grotenhuis Bokaal.
De meeste last had ik ervan bij het hardlopen. Veelal bleef het binnen de perken, doch vandaag niet. Zowel op de heenweg als op de terugweg wisselde ik het hardlopen af met wandelen. Maar ja, dat is natuurlijk niet ideaal als je aan het trainen bent voor de 42.195 meter.
Ooit heb ik met een soortgelijke blessure de marathon uitgelopen. Maar ik denk, dat ik binnenkort voor het eerst sinds 2005 maar eens een afspraak ga maken met een fysiotherapeut. Een marathon lopen is nooit pijnvrij, maar er zijn grenzen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten