Mengen

Vanmorgen fietste ik weer naar de Voorschoterweg om in IJshal De Vliet te helpen met het bedrijfsklaar maken van de nieuwe kunstijsbaan. Na me bij de portier aangemeld te hebben, wandelde ik naar de achteringang. Vandaar liep ik naar trap, die me bij de 250-meterbaan bracht. Daar begon ik met het zuigen van de 12 meter brede baan.

Met Pascal op de buitenbaan en ik op de binnenbaan kwamen we met de stofzuigers op de plek, waar op de binnenbaan van baan gewisseld kan worden. De reglementen van de ISU waren onverbiddelijk: stofzuigers, die van de buitenbaan kwamen, hadden voorrang.

Daar ik niet gediskwalificeerd wilde worden, gaf ik de voorrang. Halverwege het rechte eind werden we geroepen voor de koffie en de thee. Na de pauze had ijsmeester Wiemer Sjoerdsma een andere klus voor ons. Wij mochten verf gaan mengen.

Wij waren onaangenaam verrast. Op het gebied van het mengen van chemische stoffen heeft Leiden een kwalijke reputatie opgebouwd.

Maar goed, wat moet dat moet. Wiemer legde uit hoe we de verf in het blik met 500 milliliter water moesten mengen met een boormachine met een speciale roerstang. 

Nadeel bij deze methode was, dat aan het einde spatjes verf buiten het blik kwamen. Aan het eind roeren met een spatel leek ons de beste oplossing. Deze waren echter niet voorradig. Pascal ging deze op de fiets halen. In de tussentijd ging ik boven verder met het zuigen van de 250-meterbaan.
Toen Pascal terug was, vonden we na een paar verfpotten de juiste methode. Pascal roerde met de boormachine, ik opende de verfblikken, roerde met de spatel de bodem nog eens goed rond en sloot de deksel met de hamer.

Teneinde zo min mogelijk verf te verspillen werden zowel het roerijzer als de verfspatel in het volgende blik gezet. Er was voor € 60.000,- aan verf gekocht, dus met ieder procent, dat niet verloren ging bij het mengen, hadden we al € 600,- verdiend.
Rond het middaguur kwam een fotograaf van het Leidsch Dagblad foto's maken van de eerste proefvlakken op de funbaan. Zo kon ik in de voetsporen treden van de Leidse schilder Rembrandt van Rijn. De eerste opdracht was om binnen de lijnen te blijven, hetgeen best aardig lukte.

Voor de lunch deden we een stuk of 10 blikken, daarna kwam Jan van Rijn ons helpen en zaten we al snel aan de 30 gemengde verfblikken.
We werden weggeroepen om te helpen sjouwen met gehuurde spullen, die terug moesten naar de rechtmatige eigenaar. Daar de achteringang nu leeg was, vroeg voorzitter Jos Arts of ik deze ruimte grondig zou willen zuigen. Dat voorkwam veel bouwstof, dat op deze manier meegenomen zou kunnen worden naar de betonvloer van de ijsbaan.

Pascal en Jan zaten inmiddels boven de 50 gemengde verfpotten. 
Om 3 uur zat mijn werkdag er op. Daar het lekker fietsweer was, reed ik via Zoeterwoude en de Vlietlanden terug naar huis.
Morgenochtend sta ik weer paraat om te helpen bij IJshal De Vliet.