Kampina

De een had geslapen als een roos, de ander had eindeloos schapen geteld.

Ik behoorde tot de eerste categorie. Rond half 8 werd ik pas wakker. We zaten pas rond 9 uur aan de ontbijttafel buiten. Je voelde het al warmer worden. We maakten het brood, dat Ada en ik 's ochtends hadden gekocht in Moergestel, klaar voor onderweg.

Om 10 uur fietsten we naar de Oisterwijkse bossen en vennen.

Het was een mooie rit naar boscafé "De Rode Lelie". Op het terras in de schaduw van de grote bomen namen we koffie, warme chocolademelk, cappuccino met appeltaart en wortelnotentaart. Ook maakte de serveerster een filmpje van het "Hoera" voor de jarige Lotte.

In het café hing een prachtig gedicht van Joke van Leeuwen.

Vanaf "De Rode Lelie" reden we over bospaden naar de Kampina, een natuurgebied met bos en grotendeels vergraste heide.

Langs de rand van Boxtel en door Lennisheuvel reden we door de Kampina weer richting Moergestel.
Na de vergraste heide gepasseerd te hebben, vonden we 3 banken waar we in de schaduw rustig wilden lunchen. De muggen dachten daar anders over. Ze vielen meteen aan. Ik ritste de pijpen aan mijn broek en deed een bloes met lange mouwen aan. Dat hielp grotendeels, ook al poogde een mug door de broek heen te prikken.

We reden terug naar "De Lindenhoef", waar we in de schaduw nog wat kletsten, dronken en utterden. Er vlogen 3 vliegtuigen uit de Tweede Wereldoorlog over.
"Jullie zijn 80 jaar te laat", riep ik hen toe.

Bas en ik fietsten naar Moergestel om te kijken of daar een Haarense Nar te koop was.

Helaas, de slijterij had dit streekbiertje niet. We trapten door naar Oisterwijk, de plaats van Rugbyclub Oisterwijk Oysters., maar 3 slijterijen verder keerden we onverrichter zake terug.

Maar in de schaduw van de lommerrijke lanen was dat geen straf. 

Terug bij de chalets gingen we op deze tropische middag binnen lezen en schrijven, terwijl we een IJwit en een Skuumkoppe nuttigden bij de smeuïge verhalen van Willem Iven.

Rond de klok van 6 reden we naar "Heinde en Ver", waar we op het terras vlak bij de Reusel een heerlijke maaltijd voorgeschoteld kregen. Het was een soort tapasrestaurant met veel kleine gerechten. Er was zodoende een ruime keuze, zodat we een zeer gevarieerde maaltijd hadden met vrij veel vis. Twee kleine toetjes waren een prima nagerecht.
In het donker fietsten we om 9 uur naar "De Lindenhoef", waar we op het terras van ons chalet nog genoten van de heerlijke nazomeravond. Om een uur of 10 zochten we de slaapkamer op, hetgeen volledig klopte. De slaap kwam na 53 kilometer snel op deze tropische dag.