Waterkoudloop

Het ijs in de sloten mag dan smelten, het betekende niet perse dat het aangenaam weer was. Verre van dat.

Aan de grond kwam het tot 1 graad Celsius boven nul, de maximumtemperatuur kwam op ruim 5 graden uit.

In combinatie met de stevige wind en een hoge luchtvochtigheid kwam de gevoelstemperatuur nauwelijks boven het vriespunt uit.

Het was kortom waterkoud weer.

Na de gebruikelijke boodschappenrit voor mijn schoonouders en onszelf maakte ik van huis uit een duurloop van ruim 8 kilometer langs het Valkenburgse meer naar de volkstuin en vandaar weer terug naar huis. Zodra je liep ging het wel, maar op het moment, dat je even stilstond voelde je hoe waterkoud het was.

Wie wel een warm gevoel hadden, dat waren de penningmeesters van de ijsbanen in de omgeving, die dankzij de drie dagen, waarop op natuurijs geschaatst kon worden, flinke ledenwinst geboekt hadden.

Zelf ben ik één van de circa 600 nieuwe natuurijsleden van de Warmondse IJsclub. Mijn dank gaat uit naar de vele vrijwilligers, die het mogelijk gemaakt hebben, dat wij daar met veel plezier drie dagen hebben kunnen schaatsen.

Het mes snijdt trouwens aan twee kanten. De beginnerscursus van de Schaatsschool in IJshal De Vliet werd afgelopen dagen overlopen. Nu geef ik zelf op maandagmorgen les aan de beginnersgroep. Ik heb nog wel wat ruimte....

Maar niet verder vertellen, hoor!