Zolang het maar niet uitloopt op een rariteitenkabinet....
Vanmorgen fietste ik naar IJshal De Vliet, waar ik met de "Krasse knarren" de laatste training voor de Bert Grotenhuis Bokaal van morgen af zou werken. Nog even de puntjes op de i zetten.
Om 10 over 9 stapte ik het ijs op. Op hetzelfde moment betrad de "Mammoth" de ijsvloer, dus ik begon met een dweilpauze. Dat deed ik bij de opstapplaats van het platform, waar nog wat "Krasse knarren" verzameld waren. Eén van hen stapte bijna op een harde rand, waardoor een ander hem waarschuwde:
"Daar moet je niet op stappen, want anders krijg je bramen."
Ik antwoordde: "Dit is het stikstofprobleem. Daardoor krijg je meer bramen."
Een lekkerbek reageerde met: "Ik ben dol op de smaak van rijpe bramen."
Hierop kreeg hij van een ander te horen: "IJzervreter!"
Een minuut of 12 later konden we de gedweilde ijsvloer betreden. Het gleed fantastisch, maar daar ik niet zeker wist of om kwart voor 11 de volgende dweil zou zijn, paste ik na een rondje inrijden voor het aanpassen van het schema. De piramide zou 5, 10, 15 en 20 rondjes worden om dan via 20, 15, 10 en 5 met minder rondjes rust de 100 rondjes vol te maken.
Geheel volgens de traditie opende Wierd Wagenmakers het bal. Ik nam de twee 5 kilometers voor mijn rekening. Met de vorm zit het wel goed.
Daar we sneller gingen dan gepland en de stayers al aan hun trekken waren gekomen, zette ik de laatste 10 en 5 rondjes om in 5, rondje rust, 4, rondje rust enzovoorts. Wierd opende en sloot de training van 7 "Krasse knarren" met de "Laatste ronde!"
.jpg)
Na de thee fietste ik naar huis, waar ik de was ophing en me douchte. Daarna maakte ik mijn lunchpakket klaar en fietste naar de volkstuin, waar ik met Ada zou lunchen. Het was in het zonnetje gewoon warm. Weer een dagrecord!
Alles bloeit vroeger, maar we hadden nog geen bramen....
Ik fietste naar huis toe, waar ik alles klaar maakte voor de Bert Grotenhuis Bokaal. De schaatsen werden geslepen, de kleding klaargelegd, net als het eten en drinken voor de Alternatieve Elfstedentocht.
Alleen de poeder voor de energiedrankjes was vochtig geworden en keihard. Derhalve wandelde ik naar de Stevensbloem, waar ik in het winkelcentrum een viertal isotone sportdranken kocht. Een ijzeren wet onder duursporters luidt: als je honger of dorst krijgt, ben je te laat!
Het programkabinet is nog lang niet klaar, maar ik ben er klaar voor!
Hierop kreeg hij van een ander te horen: "IJzervreter!"
Een minuut of 12 later konden we de gedweilde ijsvloer betreden. Het gleed fantastisch, maar daar ik niet zeker wist of om kwart voor 11 de volgende dweil zou zijn, paste ik na een rondje inrijden voor het aanpassen van het schema. De piramide zou 5, 10, 15 en 20 rondjes worden om dan via 20, 15, 10 en 5 met minder rondjes rust de 100 rondjes vol te maken.
Geheel volgens de traditie opende Wierd Wagenmakers het bal. Ik nam de twee 5 kilometers voor mijn rekening. Met de vorm zit het wel goed.
Daar we sneller gingen dan gepland en de stayers al aan hun trekken waren gekomen, zette ik de laatste 10 en 5 rondjes om in 5, rondje rust, 4, rondje rust enzovoorts. Wierd opende en sloot de training van 7 "Krasse knarren" met de "Laatste ronde!"
.jpg)
Na de thee fietste ik naar huis, waar ik de was ophing en me douchte. Daarna maakte ik mijn lunchpakket klaar en fietste naar de volkstuin, waar ik met Ada zou lunchen. Het was in het zonnetje gewoon warm. Weer een dagrecord!
Alles bloeit vroeger, maar we hadden nog geen bramen....
Ik fietste naar huis toe, waar ik alles klaar maakte voor de Bert Grotenhuis Bokaal. De schaatsen werden geslepen, de kleding klaargelegd, net als het eten en drinken voor de Alternatieve Elfstedentocht.
Alleen de poeder voor de energiedrankjes was vochtig geworden en keihard. Derhalve wandelde ik naar de Stevensbloem, waar ik in het winkelcentrum een viertal isotone sportdranken kocht. Een ijzeren wet onder duursporters luidt: als je honger of dorst krijgt, ben je te laat!
Het programkabinet is nog lang niet klaar, maar ik ben er klaar voor!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten