Drone

Vanmorgen was de echte test om te zien, hoe ik de 503 rondjes bij de Bert Grotenhuis Bokaal van afgelopen vrijdag op de IJsbaan van Haarlem verteerd had.

Na een fietsrit van ruim 5 kilometer volgde na de dweil het antwoord al snel: redelijk. Maar daar was dan ook alles mee gezegd. Zodra het elftal "Krasse knarren" maar een beetje aanzetten, moest ik lossen bij de gebruikelijke piramide van 100 rondjes. Echt slecht ging het niet, want alleen bij de beide blokken van 16 rondjes werd ik op een ronde gezet.

Bij de 5 kilometer reed ik zoals gebruikelijk wel op kop. Ook dit ging redelijk en naar verhouding nog het beste. Inderdaad, dat is dan ook hetgeen, waar ik het meest op getraind heb.
Aan het slot van de training van de "Krasse knarren" zagen we ineens een drone vliegen. Het was geen uit de route geraakte drone uit Oekraïne, maar de schaatsers op de baan werden gefilmd. Nijssen Koudetechniek zorgt ervoor, dat wij in IJshal De Vliet kunnen schaatsen en dat werd vanuit ieder mogelijk perspectief gefilmd.

Na de training, waarbij ik mijn rug meer gevoeld had dan bij de Bert Grotenhuis Bokaal, dronk ik thee met de "Krasse knarren, waarna ik een stuk op fietste met Hans van der Plas.
Thuis gekomen wisselde ik van fiets en reed op de oude fiets van Ada naar haar voormalige school, waar deze dienst doet als reservefiets. In het lentezonnetje liep ik 3 kilometer naar huis.
Het korte duurloopje ging soepel, maar ik had niet de behoefte mijn grenzen op te zoeken.

Na me gedoucht te hebben, lunchte ik en fietste met een ommetje naar de volkstuin, waar ik thee dronk met Ada en haar vader. Met een ander ommetje fietste ik naar huis toe. Het was een aardige hersteltraining geweest met 25 kilometer schaatsen, 3 kilometer hardlopen en 30 kilometer fietsen.