Playa de Rodiles

Rond half 8 werd ik wakker. Ik ging verder lezen in "Overleven op de K2" van Wilco van Rooijen.
Daarna ging ik met Ana en Ada ontbijten. Siebe was op deze mooie ochtend wezen wielrennen op de Cordal de Nava.

Hij schoof aan toen wij bijna klaar waren met het ontbijt. Ik trok mijn sportkleding en hardloopschoenen aan en rende naar Villamartin de Riba. 

Vandaar zou ik naar Viobes lopen. Helaas had ik me in het bospaadje vergist, zodat ik uitkwam bij het grote cidervat: het begin van de oude Romeinse weg.

Deze was droger dan de vorige keer, maar af en toe moest ik langs de kant van het pad om droge voeten te houden. Dat lukte.

Zo kwam ik uit bij het kerkje van Paraes.

Vandaar daalde ik af naar Nava, waar ik bij Yebio, een fruteria en Alimerka wat boodschappen deed. Met een volle rugzak wandelde ik naar huis, waarbij ik een voor mij nieuw paadje uitprobeerde. Siebe had gezegd, dat het heel ongelijk liep. Dat klopte.

Over tractorsporen liep ik naar beneden tot ik in een weiland stond. De keuze was om een stuk verder het weiland in te lopen over een vaag spoor door het hoge gras of terug te keren op mijn schreden. Ik koos voor het avontuur.

Ik vond een plek, waar ik makkelijk onder het schrikdraad heen kon lopen en via een groter pad kwam ik uit bij een doorwaadbare plek in de beek.

Er liep een smal paadje op de oever van de beek en dat leidde weer naar een pad, waardoor ik uitkwam bij een boerderij in Paraes. Zo kwam ik ten langen leste uit op de weg naar huis. Een tweetal kilometers verder dan gedacht kwam ik na een gecombineerde hardloop- en wandeltocht van 15 kilometer weer thuis.

Daar wilde ik me gaan douchen ware het niet, dat ik diverse teken op mijn benen had zitten. Sommige kon ik er zo vanaf schuiven, maar bij een tweetal moest er een pincet aan te pas komen.
Weer opgefrist van de douche op deze zonnige en warme dag dekte ik de tafel voor de lunch met de broccoli en de champignons, die ik zelf had gekocht en gesjouwd. Na de lunch las ik "Overleven op de K2" uit, terwijl de anderen druk bezig waren in de tuin.

Na de thee vertrokken we met de auto naar Playa de Rodiles. Langs een soort Waddengebied tussen de bergen, het gevolg van een niet geheel geslaagde inpoldering, kwamen we op dit stuk zandstrand uit, waar we eerst over de houten vlonders op de duinen kuierden, daarna over de vlonders langs de Ria de Villaviciosa en tenslotte op de vloedlijn van het aan de noordkust vrij zeldzame zandstrand. Tussen de rotsen!

Na een uur reden we naar Villaviciosa, waar we een tijdje door het mooie centrum van dit stadje slenterden.

Carlos I bleek onze eigen Karel V te zijn geweest. Een gedeelde geschiedenis. Deze keizer had hier 4 nachten gelogeerd.

In een souvenirwinkel kocht ik een nieuw Asturias T-shirt.

Na een kijkje in een kerk stapten we in de wagen om in Vega te gaan eten.


Helaas kon dat niet op dinsdagavond. Via een mooie bergweg met prachtige uitzichten reden we via Viobes, Paraes en Orizon naar Nava, waar we in Sidreria "Plaza" konden eten. We namen 4 gerechten, die we met elkaar deelden. Als drank hadden we sidra uit Orizon. Na het toetje rekenden we af: € 95,10 werd € 100,-.
Om half 11 was het nog 17 graden. Onze laatste volle dag in Asturias was volkomen geslaagd.