Vanmorgen ontbeten we met onze kleinzoons, die twee nachten bij opa en oma kwamen logeren. Goedgeluimd stapte ik uit bed op deze voor oktober warme ochtend.
Om half 9 fietste ik naar IJshal De Vliet. Althans, dat was de intrinsieke bedoeling. Na een paar honderd meter voelde ik een hobbeltje in mijn voorband. Na een tijdje keek ik, wat er aan de hand was. Er zat een houtschroef met een scherpe punt in mijn buitenband.
Ik probeerde deze schroef er voorzichtig uit te draaien, hetgeen lukte, maar de punt had al een gaatje in de binnenband gemaakt. Ik hoorde sissen. Ik reed zo snel mogelijk naar huis, waar de band bij aankomst plat stond. Meteen schoot de uitspraak van Hennie Kuiper me te binnen: "Ik reed lek en zij reden lekker."
Het was geen lekker begin van het officiële schaatsseizoen. Met mijn oude Batavus Jakima, mijn reservefiets, reed ik naar IJshal De Vliet toe, waar ik om 9 uur aankwam. Daar trok ik razendsnel mijn schaatsschoenen aan en wandelde naar het ijs om de ijzers eronder te klikken.
Nog voor ik het ijs betrad, kreeg ik te horen, dat het compromis van januari, waarbij de dweilpauze om kwart voor 11 was en waar iedereen tevreden mee was, zowel de Schaatsschool als de "Krasse knarren", weer teruggedraaid was. Het werd weer kwart over 10.
Als dank voor het werk, dat ik afgelopen zomer verricht heb, voelt dit als een trap na. Ik vermoed, dat ik de komende zomer heel wat vrije uren ga krijgen.
Daar kwam nog bij, dat van de beginnersgroep niemand aanwezig was. Ik kwam Leo Joosten tegen, met wie ik samen opreed.
De dweilpauze kwam onverbiddelijk om kwart over 10. Ik reed zo snel mogelijk naar huis, waar ik het voorwiel uit mijn fiets haalde en een andere binnenband erin legde.
Daar ik toch met de fietspomp bezig was, pompte ik alle banden nog maar een keer hard op. Hoe harder de banden, hoe minder snel je lek rijdt.
De rest van de dag hield ik me met de jongens bezig. We lunchten samen en ik bracht de jongste naar bed na voorgelezen te hebben.
De oudste ging met oma naar de volkstuin, opa volgde op deze warme herfstdag toen de jongste ontwaakte van zijn middagslaapje.
Rond een uur of half 7 waren we weer thuis van de tuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten