Trage training

Vanmorgen fietste ik voor het eerst als baanrecordhouder naar IJshal De Vliet. Dat geschiedde onder een pastelkleurig wolkendek.

Op de 250-meterbaan reed ik rond als trainer van de Schaatsschool. Aanvankelijk was er niemand voor mijn beginnersgroep, maar na een paar rondjes inrijden kwam Tim opdagen. Ik gaf hem een uur privéles.

De nadruk lag op de druk op de hiel, het boven de schaats komen, het rustig zijwaarts wegduwen en het begin van het terugsturen. Het lijkt veel, maar als je individueel les krijgt, krijg je specifieke aanwijzingen en dan is de progressie vaak ook groter.
Met het lesgeven en het uitrijden daarna lag het tempo niet hoog. De snelste ronde ging in 43,2, zodat het een trage training van 50 rondjes was.
De scherpte van vrijdag was er even vanaf, behalve bij de koffie en thee na afloop, waar enkele scherpe opmerkingen mijnerzijds tot lachsalvo's leidde.
"Hij lijkt zo stil", kreeg ik te horen.

Op de terugweg haalde ik nog wat boodschappen bij "De Helianth", waarna ik thuis met Ada lunchte. Zij ging naar de volkstuin. Ik reed er een uur op deze nog warmere dag als gisteren later naar toe.

Daar reed ik met een kruiwagen traag een tiental vrachtjes mest naar onze tuin, waar het onder een dekzeil kan fermenteren.

In de avondschemering verlieten we de tuin en fietsten samen naar huis toe.