vrijdag 3 maart 2017

Elfdorpentocht

Deze week kende het vakantieschaatsen in de Leidse IJshal 2 hoogtepunten. De eerste was afgelopen dinsdag, toen we met de kinderen Carnaval op het ijs vierden.

Vandaag sloten we met 130 kinderen de Krokusvakantie af met een Elfdorpentocht. Deze variant op de Mini-Elfstedentocht is ieder jaar weer prima georganiseerd. In een gedempt licht konden de kinderen op de helft van de binnenbaan inrijden.

Het was om half 9 mijn taak om te voorkomen, dat de kinderen dat toch deden. Als een soort grenswacht schaatste ik heen en weer langs het rood-witte lint, dat halverwege de baan van boarding tot boarding gespannen was.
Daar het grotendeels stilstaan zou worden vanmorgen, had ik mijn blauwe winterjas aangetrokken. Een paar meisjes, die gisteren in mijn groep zaten, kwamen naar mij toe geschaatst. Een van die meisjes vroeg: "Waar is dat gekke jasje van gisteren?"

Nou, mijn dag was al weer goed!
Het werd nog beter toen ik na het rondje voorrijden voor de vrijwilligers op mij standplaats terecht kwam: de sneeuwhoop achterin. Vorig jaar had ik ook deze prachtige plek.
Om 9 uur startte de Elfdorpentocht. Alle omliggende dorpen in deze omgeving werden aangedaan. Van Katwijk ging het naar de Buitenkaag en van Woubrugge ging het naar Zoeterwoude toe. Onderweg werden alle plaatsen, die aan het parcours van de Molen- en Merentocht liggen, aangedaan.

Bij een drietal dorpen was er sneeuw gevallen. Daar moesten de kinderen door de berg sneeuw banjeren. Dat viel niet mee. Vooral de eerste kinderen hadden het zwaar. Zij zakten behoorlijk ver weg in de sneeuwhoop. Naarmate het klûnen door de sneeuw vorderde, werd de sneeuwhoop vaster aangestampt en ging het wat makkelijker.

Voor ouders was dit een favoriete plek om te kijken. Op een gegeven moment stonden er wel 20 ouders te kijken. Ik ging er naar toe om te vragen, of ze een toegangskaartje hadden voor de skybox.
Natuurlijk genoot ik van de kinderen, die met rode konen ronde na ronde afwerkten en door de sneeuw ploegden, maar het hoogtepunt was voor mij toch, dat een van de vrijwilligsters, die met haar dochtertje meereed, pal voor mijn ogen languit in de sneeuw viel.

Er is geen grotere pret dan voorpret en geen schoner vermaak dan leedvermaak. Aan beide heb ik me vanmorgen bezondigd.....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten