vrijdag 12 juni 2020

"Opa ook klimmen!"

Een dagje met je kleinzoon optrekken. Een betere vorm van ontstressen is niet denkbaar. Vooral niet, als de peuter lekker lang doorslaapt. Vanmorgen om 9 uur werd hij wakker. Zijn humeur was opperbest. En die van opa ook.
Daar mijn vrouw moest werken, had ik al met haar ontbeten. Ik sneed het brood van Faas in kleine stukjes en haalde de kroontjes van de aardbeien voor hem. Daarna zocht ik via Skype contact met Spanje, zodat we even met Siebe en Ana konden praten.
Daarna pakte ik de fiets en samen reden we naar "De Stevensbloem", waar we wat boodschappen deden. Vandaar brachten we de door Jaap de Gorter bestelde mondkapjes naar hem toe. Juul Mentink nam ze in ontvangst.
Op de terugweg kwamen we op de Jan Wolkersstraat een klein speeltuintje tegen. Dat leek Faas wel een goede tussenstop. Opa gunde hem zijn speelkwartier. De glijbaan was een stuk langer dan bij ons in de buurt, dus dit werd zijn favoriet.
Ik tilde hem een stuk of 20 keer op het startplatform. Op de uitnodiging "Opa ook klimmen" ging de vitale zestiger echter niet in.
We verlieten de Jan Wolkersstraat. De auteur van "Terug naar Oegstgeest" was deze week weer eens flink in de publiciteit dankzij een bibliotheekboek, dat na 39 jaar weer werd teruggebracht in de bibliotheek van Groesbeek. Deze wandaad werd beloond met een geheel verzorgd bezoek aan Oegstgeest!
We fietsten naar de rand van de Stevenshof, waar grote hijskranen en graafmachines druk in de weer waren met de aanleg van Rijksweg 11 West en dan met name de tunnel.
De kleine ingenieur aanschouwde al het bewegende materieel het met een glans in zijn ogen.
Thuisgekomen zette ik de boodschappen in de keuken. De poppenwandelwagen met daarin het knuffelkonijn werd tegelijkertijd naar buiten gereden. We wandelden naar het speeltuintje, waar een klein half uur gespeeld werd. Voordat het gezicht van mijn kleinzoon ging verbranden, gingen we naar binnen toe, waar ik de tafel dekte op deze zomerse middag.
Ada kwam ook net terug van haar werk, zodat we met zijn drieën konden lunchen. Daarna vertrokken we naar de volkstuin, waar ik de aardbeien plukte en oma ondersteuning kreeg van de kleine tuinier met zijn gietertje.
Om 5 uur fietsten we naar huis. Het begon net te spetteren. Hard ging het niet. In 2 uur tijd viel er een halve millimeter. Voor de planten op de tuin was dat beetje water wel prettig.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten