Lichtvoetig

Vannacht heb ik ondanks wat onderbrekingen goed geslapen. Voordat ik mijn schaatskleding aantrok, woog ik me: 66 kilo. Ik kon lichtvoetig aan deze in Amerika spannende dag beginnen.

Na het ontbijt fietste ik langs de Korte Vliet en de Vliet in de opgaande zon naar IJshal De Vliet. Het was net boven het vriespunt.

Je zag de nevelflarden uit het water omhoog kringelen. Het leek wel, of er rookwolken uit het water kwamen.

Bij de energieneutrale kunstijsbaan aangekomen moest ik constateren, dat de rijen in Amerika langer waren.

Maar ja, in Amerika is alles groter.

Om kwart over 9 konden we het supergladde ijs op de 250-meterbaan betreden. Met een vijftiental "Krasse knarren" begonnen we aan de traditionele piramide van 25 kilometer. De eerste serie begon met 40-ers, de tweede had een mooie glijdende schaal van 40,6 naar 36,7. Best een snelle laatste ronde. De derde serie had hetzelfde patroon, maar met een 36,1 als snelste ronde.
De 4 kilometer begon rustig, maar met aan het einde 35-ers en 34-ers ging dit blok nog sneller. De 5 kilometer, die ik op kop reed ging gelijkmatiger. De meeste omlopen werden in 35 of 36 seconden volbracht. Het ijs was goed, maar mijn benen ook.

De 8 schaatslessen, die ik in de Herfstvakantie had gegeven, hadden hun vruchten afgeworpen. Je bent dan een hele week met je techniek bezig. Als trainer moet je het immers goed voordoen. 
Daar kwam bij, dat ik de hele week niet voluit gegaan ben. Een rustperiode is ook vaak goed om in vorm te komen. En dat was ik. Na nog een snelle serie reed ik in het volgende blok mijn snelste rondje van dit seizoen: 34,2.
Het was gezellig druk op de 250-meterbaan. Bij het uitrijden reed ik nog even op met een vrouw, die ik vorig seizoen schaatsles had gegeven. Tijdens de dweilpauze praatte ik nog even bij met een paar schaatsers uit Rijpwetering alvorens ik met een handvol "Krasse knarren" aan de koffie en thee zat.

Ik reed naar huis, waar mijn vrouw op het punt stond om naar de volkstuin te fietsen. Het was prachtig zonnig weer en ik had zin om nog even een stukje te lopen. Ik trok mijn hardloopschoenen aan en liep een blokje van 4 kilometer door de Stevenshof. Voordat ik onder de douche stapte, woog ik me nog even: 65,1 kilo. 

Vandaar dat ik zo lichtvoetig schaatste.....