Circuitrun

Als kind mocht ik in de zomervakantie een week mee met mijn schoolvriend Gert Dol. Zijn vader werkte in de bouw en 2 bouwketen waren ons onderkomen in Zandvoort aan zee. We gingen die vakantie regelmatig kijken op het circuit. We kropen onder de hekken door en keken naar de trainingen. Na die vakantie ben ik nooit meer op het circuit geweest, tot vorig jaar eenmalig de Circuitrun gehouden werd. Ik heb, ondanks dat mijn vader een eigen vrachtwagenbedrijf had, niets met auto's, laat staan met autoracen.
De eerste editie was, ondanks de stromende regen, een groot succes. Zo groot, dat we dit jaar op herhaling mochten. Met Jaap de Gorter en Ruud, een medewerker van de KLM, zaten we om 11 uur in de trein naar Haarlem. Ook Robin Tichler zat bij ons in de coupé. In Haarlem moesten we overstappen, daar dit het eindpunt van de trein was. We stonden op het perron en.....konden in dezelfde trein stappen, daar onze trein doorging naar Zandvoort. De trein zat propvol.
In Zandvoort kwam Ruud zijn collega René tegen. Met zijn vieren wandelden we naar het circuit. De zon brak door de bewolking, maar er stond een pittige wind. De fleece ging in de rugzak, die we afgaven bij de bewaakte garderobe. Om 1 uur gingen de topatleten van start. Als opwarmertje kregen we te horen, dat Mica Kogo, Keniaan van beroep, in Zuid-Limburg met 27.01 een wereldrecord op de 10 km op de weg hed gelopen. Zelf had ik dit niet in mijn schema opgenomen.
Om kwart over 1 mocht ons vak van start. Jaap en ik stonden vrij voorin, zodat je de eerste paar kilometer lekker door kon lopen. Na een kilometer of 3 begon het slalommen om de staart van de groep, die voor ons gestart was, te ontwijken. Het is trouwens best raar om op het circuit te lopen. Op de televisie ziet het er vrij vlak uit, maar in werkelijkheid loop je vrijwel constant schuin. In de bochten verwacht je dit, maar ook de rechte stukken waren schuin naar links of rechts.
De eerste 4 km ging in 18.28. Dit was best een snelle start. We verlieten het circuit om naar het strand te lopen. Het was eb, dus we hadden gelukkig een breed hard strand, terwijl de noordwesten wind er ook voor zorgde, dat we de wind hier in de rug hadden. Met het lentezonnetje erbij kreeg ik het vrij warm, dus mijn TNT-jack ritste ik open. Als je in zo'n jack loopt, krijg je af en toe "Hup Angenent" te horen.
Na ruim 2 km strand mochten we gaan klimmen om over de zuidboulevard naar de tweede drinkpost te rennen. Met 38.07 had ik ruim 19.30 over de tweede 4 km gelopen. Met de wind tegen liepen we naar het noorden. Tot mijn stomme verbazing zag ik Jim Dekkers, met wie ik op donderdagochtend altijd schaats, als verkeersregelaar staan. Hoe komt iemand uit Leiderdorp in Godsnaam als vrijwilliger in Zandvoort terecht?
Door de winkelstraat daalden we af en met de laatste 4 km in 19.24 was mijn totaaltijd 57.31, een halve minuut boven mijn tijd van vorig jaar.

Ook Jaap de Gorter zat een halve minuut boven de tijd van vorig jaar. Maar toen hadden we samen al een keer 25 km gelopen. Het gemiddelde van 12,5 km per uur is gewoon goed, net als de klassering: 604e van de 4918 mannen senioren.

Op de terugweg kregen we te horen, dat we in Haarlem uit moesten stappen, daar dit het eindpunt was. Toen we uit de volle trein waren, zagen we op het perron, dat we weer in konden stappen: het was de stoptrein naar Den Haag. Herman Kuiphof zou zeggen:"Zijn we er toch weer ingetuind...."