Ik kende Peter van de Leidse IJshal en dan vooral als tegenstander in de jaarlijkse wintertriatlon van de IJVL. Hoewel, tegenstander? Peter was gewoon een stuk beter. Als ik de uitslag van 2006 erbij pak, dan krijgen we een redelijk representatieve uitslag. Peter Melman werd met een totaaltijd van 3.00.03 keurig 8e, terwijl ik met 3.24.13 voorlaatste werd.
Het grote verschil werd gemaakt met het fietsen. Onze tijden met hardlopen en schaatsen ontliepen elkaar niet veel.
Maar hoe dan ook, Peter was nu veel te snel over de eindstreep....
Bij het condoleren kwam ik Peter's broer Dick tegen. In onze jeugdjaren trokken we een paar jaar vrij intensief met elkaar op. Karin Luyk en Nel Arends raakten op het Fioretti-College bevriend met elkaar en ze namen hun vriendengroep uit respectievelijk Lisse en Nieuw-Vennep op sleeptouw. We deden in onze vrije tijd leuke dingen samen: naar het strand, een dagje roeien, een avond in "de Hobbit" of gewoon elders stappen, naar optredens van Yaravi, waarin Han Runhaar, een studiegenoot en vriend van Dick Melman speelde. En in die tijd konden we af en toe schaatsen op de Kaag. Waarbij bleek, dat Dick verreweg de beste schaatser van ons allen was.
We waren elkaar uit het oog verloren, tot ik op de ijsbaan in Haarlem hoorde: "Hoi Kikker, hoe gaat het met jou?" Dick had zijn passie voor het schaatsen nog niet verloren en woonde op 5 minuten fietsen van de gezellige ijsbaan in Haarlem. Met recht een thuisbaan!
Diezelfde passie voor het schaatsen had Peter. Op de rouwkaart stond een prachtige foto van Peter Melman. Hij schaatste deze winter op de Gouwzee in de schemering van de ondergaande zon. Ook symbolisch een zeer goed gekozen foto.
Peter, rust in vrede.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten