Ik zal de kwaliteit van deze boeken niet betwisten, maar mijn voorkeur gaat uit naar 2 andere meesterwerken van hem. Het eerste boek is "De zaak 40/61" over het proces tegen Adolf Eichmann. Hij was het prototype van de Schreibtischmörder.
Maar het echte hoogtepunt in het oeuvre van Harry Mulisch is toch bij de meeste lezers onbekend. Het is het verhaal "De grens" in de bundel "Oude lucht".
In dit hilarische verhaal, dat geschreven is in de vorm van een brief aan hare majesteit, maakt hij de bureaucratie volkomen belachelijk.
Een auto verongelukt precies op de grens tussen twee gemeentes, dat ook nog eens de grens van twee provincies blijkt te vormen. De schrijver van de brief overleeft het ongeluk, maar de ambulances helpen zijn partner in de auto niet: de collega's van de andere provincie moeten maar helpen. Het slachtoffer overlijdt uiteraard, hetgeen veel bureaucratische rompslomp geeft. Ik heb in ieder geval dubbel gelegen van het lachen om dit verhaal uit "Oude lucht" en hoop, dat jullie dat op een goede dag ook zullen doen!
Ik heb Harry Mulisch nooit gesproken, maar ik heb hem wel een paar keer in levende lijve ontmoet. Eind jaren '70 zat ik op de Frederik Muller Akademie in Amsterdam.
Met een paar klasgenoten van de Bibliotheekakademie ging ik een paar keer onopvallend naar "Americain" aan het Leidseplein, vooral om het volgende verhaal ook eens mee te kunnen maken. Het verhaal ging, dat Harry Mulisch zich een paar keer per dag op liet bellen in "Americain". Door de intercom schalde dan: "Telefoon voor de heer Mulisch. Telefoon voor de heer Mulisch". En dan wandelde hij door de volle ruimte naar de andere hoek van de altijd volle zaak, zodat iedereen hem goed kon zien. Nou ja, wandelen, schrijden is een beter woord.
Uit eigen ervaring kan ik u mededelen, dat dit verhaal over Harry Mulisch klopt.
De uitvinding van het mobieltje zal een ramp zijn geweest voor deze grote schrijver, die nu "De grens" is overgestoken en is begonnen aan "De ontdekking van de hemel".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten