Tussen de buien door deed ik wat boodschappen, waarna ik op buienradar keek, wat het beste moment was om te gaan hardlopen. Het begin van de middag beloofde droog te worden, dus om kwart voor 12 deed ik een rondje Papelaan. Langs de A44 liep ik naar de Papelaan toe, waar de zon zowaar door de wolken brak. Via de Velostrada liep ik weer naar de Stevenshofpolder terug, waar ik de w.c.'s schoonmaakte. Het is natuurlijk al een voedingsbodem voor bacillen, moet geen paradijs voor bacteriën worden. Daarna kon ik mezelf onder de douche van bacteriën en zweetluchten ontdoen.
's Avonds wandelden Ada en ik naar station De Vink, waar we de trein naar Den Haag pakten.
We gingen naar de Anton Philipszaal, waar onze jongste dochter een optreden had met het Viotta Jeugdorkest. Ze speelde trompet in "Pathétique" van Pjotr Iljitsj Tsjaikovski.
In het voorprogramma speelde het juniorenensemble een achttal kortere werken, waaronder "In the hall of the mountain king" uit de "Peer Gynt suite" van Edvard Grieg.
Aansluitend speelde het Viotta Jeugdensemble Adagio uit "Spartacus" van Aram Khachaturian. Bij de meeste mensen is de muziek beter bekend als intromuziek uit de lang lopende serie "Onedin Line", die in de jaren '70 10 jaar lang op de televisie te zien was en daarna nog een aantal keren herhaald.
Wij kregen ook veel vocht te zien, toen we naar Den Haag Centraal wandelden. Een minuut of 5 kwam het water met bakken uit de hemel vallen. Onder een afdakje scholen wij, tot het ergste voorbij was.
Terug in de Stevenshof zagen we een aantal bliksemflitsen rood aftekenen tegen de paarse lucht. We waren net thuis, toen de bui losbarstte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten