Die Schöpfung

Na een voorbereidingstijd van ruim 5 maanden was het dan zo ver: de uitvoering van "Die Schöpfung" van Joseph Haydn in de Hooglandse kerk.

De generale repetitie van donderdagavond had ons behoorlijk veel vertrouwen gegeven, maar je weet het nooit 100% zeker. Soms ga je als koor toch te veel jagen of val je niet op tijd in.
Gelukkig hield dirigent Paul Valk ons deze avond scherp.
We waren, net als bij "Das Paradies und die Peri", geheel in het zwart gekleed, op een geel accent na. Ik droeg het gele Tour de France-shirt. Ja, er kan er maar een zijn met de gele trui om de schouders....
Na de fikse regenbuien onder het eten trokken Ada en ik onze regenbroeken aan om naar de hieronder zo fraai door Wierd Wagenmakers weergegeven Hooglandse kerk te fietsen.

Bij het inzingen gebruikte Paul Valk allerlei spelletjes om ons te laten reageren op zijn armgebaren. "Als je gaat reageren op geluid, ben je te laat!" hield deze Amsterdamse dirigent ons voor. Tot slot zongen we nog een paar fragmenten, voor we ons nog even konden verpozen met de bekenden onder de 800 personen, die naar onze uitvoering kwamen luisteren, waaronder onze dochters mijn schoonouders en mijn zussen Annie en Joke. Onder hen was de bezitter van toegangskaart 235.
Onder de vele bekenden waren ook mijn muzikale collega Monique Kromhout en Maria Nieuwenhuis, het immer enthousiaste IJVL-lid.

Om kwart over 8 was het uur U aangebroken.

De dirigent kwam met de 3 solisten het podium opgestapt en het orkest begon aan de ouverture. Gezeten naast mijn trainingsmaat Sjaak Stuijt konden we gaan genieten van dit muzikale meesterwerk, waaraan wij een kleine bijdrage konden leveren, samen met 200 andere koorleden. We delen dus niet alleen de passie voor het schaatsen, vooral op natuurijs, maar ook voor de muziek.
Het gedeelte tot de pauze verliep goed. Het ging nog beter dan tijdens de generale repetitie van dit op "Paradise lost" van John Milton gebaseerde oratorium.

Tijdens de Engelse les in 5 HAVO op "De la Salle" liet docent Pim Hanegraaf de naam John Milton een aantal malen vallen.

Tijdens de pauze gaf Arien Stuijt, de zoon van Sjaak, ons een heel andere kijk op "Die Schöpfung": "Het is gewoon plagiaat. Het verhaal ken ik al uit de Bijbel."

Desondanks begonnen we aan de tweede helft van de uitvoering, die, op een paar kleine schoonheidsfoutjes na, nog beter ging dan het gedeelte voor de pauze.

Hierin zat ook het prachtige duet van Adam en Eva, die elkaar met in hun eenvoud prachtige zinnen de liefde verklaren: "Mit dit, mit dir erhöht sich jede Freude, mit dir, mit dir geniess' ich doppelt sie".
Ada, met jou aan mijn zijde klopt dit helemaal!!!
Echter, één zinsnede uit de mond van Eva heeft Ada nog niet helemaal begrepen: "Dein Will ist mir Gesetz. So hat's der Herr bestimmt, und dir gehorchen bringt mir Freude, Glück und Ruhm."

Trouwens, om helemaal in de sfeer van het paradijs te komen, hadden we natuurlijk het gedeelte na de pauze in Adamskostuum moeten zingen.

Ook al had het me geld uitgespaard voor het kopen van zwarte kleding, toch vond ik het niet erg, dat het bestuur van de Leidse koorprojecten ons deze "kledingstijl" niet had opgedragen.

Het was namelijk niet echt behaaglijk in de Hooglandse kerk.
Met enige spanning keken we uit naar de fuga, waarmee we donderdagavond de mist in gingen, maar dit ging ook vrij probleemloos, waarna we vol overgave begonnen aan het slotdeel met "Amen, Amen".

Na het klaterend applaus kletsten we even bij met onze familieleden, alvorens we ons naar het Hooglandse huis begaven voor een welverdiende afzakker. Om half 1 reden twee schepselen naar huis, moe maar voldaan!