Sweelinck orkest

Het was gisteren een zeer drukke dag met een achtbaan aan gevoelens. Eerst was er de bejaardengymnastiek, daarna kon ik door naar de begrafenis van mevrouw Arends in Nieuw-Vennep.

Thuisgekomen kon ik met Ada vrij snel aan tafel, want we moesten meteen weer op pad. We fietsten naar het Centraal Station in Leiden, waar we de trein naar Amsterdam-Zuid namen en na een korte wandeling de tram naar "Het Concertgebouw". Samen met onze oudste dochter gingen we luisteren naar onze jongste dochter, die trompet speelt in het "Sweelinck orkest".

Dit studentenorkest speelde een vijftal werken van Gustav Mahler, "Simfonisches Praeludium" en "Lieder eines fahrenden Gesellen" en na de pauze de "Eerste symfonie in C-mineur" van Johannes Brahms.

Het niveau van het "Sweelinck orkest" is verrassend hoog en speelde met veel enthousiasme. Het klaterend applaus na afloop was dan ook welverdiend.
Als toegift was er een Oekraïens liedje uit de jaren '70, dat gezongen werd door bariton Iurii Samailov, samen met de altviolist, die het lied voor het orkest had gearrangeerd. Tot besluit van dit zeer goede concert mocht het publiek, toen deze toegift voor de tweede keer gespeeld werd, meezingen. Dat liet ik me uiteraard geen twee keer zeggen....