Bejaardengymnastiek

Er komt een moment, dat we er aan moeten geloven: bejaardengymnastiek! Ondanks dat ik ruim een maand geleden de marathon van Leiden gelopen had, was het voor mij dan ook zo ver....
Tussen de flinke buien door liep ik op deze herfstachtige zomermorgen naar station "De Vink", waar met een kleine wals de laatste hand gelegd werd aan dit deel van de Velostrada. Met de spetters op mijn kop had ik daar geen tijd voor. Ik liep langs de kale zandvlakte, waar een half jaar geleden nog het gebouw van "Het Kompas" had gestaan, waar Ada en ik op 20 maart 1983 ons bruiloftsfeest gevierd hadden. Het gebouw is inmiddels volledig gesloopt, ons huwelijk daarentegen is gelukkig nog springlevend.

Ik liep door naar het tijdelijke schoolgebouw tegenover de honkbalvelden. De hele school was uitgelopen. Twee juffen werden door alle kinderen en leerkrachten uitgezwaaid op "Camping Het Kompas". Voor Marijke Goudriaan en Anke Swager in de camper plaats mochten nemen, was er ochtendgymnastiek, voor de gelegenheid omgedoopt in bejaardengymnastiek. Op een tergend langzaam pianodeuntje werd de bejaardengymnastiek onder grote hilariteit uitgevoerd.
Terwijl beide juffen zich opmaakten om in de camper plaats te nemen, voordat de complete schoolbevolking in wandelcolonne naar "de Ontmoeting" zou gaan, vervolgde ik mijn rondje hardlopen richting Korte Vliet, terwijl "Ik ben vandaag zo vrolijk" uit de geluidsboxen schalde.