Rondje

Het is niet vanzelfsprekend, dat ik met mijn verjaardag thuis ben. Vorig jaar en het jaar ervoor was ik de hort op. Dat krijg je, als je op 23 juli jarig bent.

Dit jaar was ik weer een keer thuis. Vanochtend ben ik eerst met Ada naar de markt in Leiden gereden om fruit en noten in te slaan voor de visite, waarna ik in Warmond nog een plastic hoes voor de kaartenmap ophaalde.
Onderweg kreeg ik de eerste bui op 56-jarige leeftijd op mijn hoofd. Vaak heb ik mooi en warm weer met mijn verjaardag, maar dat gaat niet ieder jaar op. Dit jaar dus niet.
Het was wel uitstekend weer om een stuk te gaan lopen.
Rond het middaguur vertrok ik voor een rondje hardlopen. Als je jarig bent, geef je graag een rondje weg. Ik trakteerde mezelf dus op een rondje Papelaan.
Tijdens de loop van 10 km over de ventweg langs de A44, de Papelaan en de Velostrada kwam het zonnetje door en werd het meteen lekker warm, maar de wisselvalligheid van deze zomermaand kwam tot uiting in de regenbui, die ik de laatste kilometer op mijn hoofd kreeg.
's Middags kwam de visite. Zelfs met de halve familie Breed zit de kamer al behoorlijk vol. Het was gezellig. De meesten bleven eten.

Uiteraard gingen we menig rondje door de huiskamer met dranken en spijzen. We hadden dit graag in de tuin geserveerd, maar geen van de gasten vond het prettig om in de regen te zitten.
Ondertussen werd in en om Grenoble ook een rondje gereden. De Tour de France werd in een tijdrit van ruim 42 km, de afstand van de marathon, beslist in het voordeel van Cadel Evans.
Eerlijk gezegd had ik dat niet verwacht. Jarenlang heb ik Cadel Evans opgenomen in mijn Tourploeg. Saai, maar vaak regelmatig stond hij wel op het podium. Tot vorig jaar aan toe was Evans voor mij een vaste waarde, maar de afgelopen 2 jaar stelde hij teleur. "Die is over zijn hoogtepunt heen", dacht ik. Zo zie je maar weer: Je moet kampioenen nooit afschrijven.
In de Tourtoto ben ik inmiddels gezakt naar de 510 plaats.
(In het eindklassement zou ik uiteindelijk 696e van de ruim 7600 deelnemers worden.)
Mede met het oog op de tijdrit had ik Christophe Kern opgenomen, Frans kampioen tijdrijden en ritwinnaar en 6e in het eindklassement van de Dauphine. Nu eindigde de beste Fransman, Peraud, op de 6e plek, dus wie weet....
Helaas moest Kern in de 5e etappe wegens een knieblessure al afstappen.
't Is net oars!
Naschrift: In het eindklassement zou ik uiteindelijk 696e van de ruim 7600 deelnemers worden.
Volgend jaar nieuwe ronde, nieuwe kansen.