"Moest jij niet schaatsen vanavond?"

Het was de zoveelste zonovergoten dag op rij met zomerse temperaturen. Uniek voor eind september. Ana krijgt zo een vertekend beeld van het weer in Nederland.
Het was in ieder geval prachtig weer om te gaan skeeleren. Ik had even staan dubben, daar ik vanavond voor het eerst het ijs op kan in de Leidse ijshal, maar een beetje duurtraining kan nooit kwaad.
Om 3 uur zocht ik alle skeelerspullen bij elkaar en om half 4 was ik onderweg naar station De Vink. Bij de fietsbrug over de Dobbewetering kwam ik een verbaasde Ada tegen: "Moest jij niet schaatsen vanavond?"

Ik bekende onmiddellijk. "Maar het is veel te mooi weer om binnen te gaan zitten", was mijn verweer.
We reden beiden verder. Ik reed onder De Vink door en rechtdoor naar de Korte Vliet. Hier skeelerde ik over goed asfalt richting Allemansgeest om over een stukje slecht asfalt de brug op te draaien en langs het clubhuis van de Leiden Road Runners Club naar de Lammebrug te skeeleren.
Hier volgde een voor mij nieuwe hindernis: de draai omlaag naar de Oostvlietweg. Ik begon meteen met remmen en pas halverwege de draai liet ik me uitrollen. Voor het volle terras van restaurant "Cronesteyn" reed ik over asfalt van wisselende kwaliteit naar de Vlietlanden. Het eerste stuk asfalt was redelijk goed, maar na de bochten bij de boerderijen werd de ondergrond matig.
In de Vlietlanden nam ik het spiegelgladde asfalt van de brede weg om bij het parkeerterrein het fietspad weer op te pikken. Zo reed ik tot de hoge brug bij de Vogelplas.

Ik daalde voorzichtig weer af en deed dat ook over het slechte asfalt op de Kniplaan.
Onder de Veurse weg door reed ik naar de Horstlaan en bij de Velostrada aangekomen zag ik, dat deze afgesloten was. Maar ik zag ook fietsers er over heen rijden. "Als je er kunt fietsen, kun je er ook skeeleren", dacht ik, maar dat had ik fout gedacht. De houten brug werd vervangen en waar je met de fiets in de hand nog wel een flinke stap kon maken over een schuine ijzeren plaat, leek me dat niet zo geslaagd met skeelers.
Ik reed derhalve terug via de Horstlaan en langs de Veurseweg reed ik over fietspad en voetpad tot ik in Voorschoten langs park Rosenburgh weer naar de Velostrada kon rijden. Om 5 uur was ik na anderhalf uur skeeleren weer thuis, waar ik alle schaatsspullen bij elkaar zocht. Ik ben heel benieuwd hoe het zal gaan: skeeleren en schaatsen op 1 dag.