De wet van Murphy

De Wet van Murphy stelt dat als er iets mis kan gaan, dat ook zal gebeuren, en wel met het meest ernstige gevolg op het meest onverwachte moment.
Na de boekpresentaties van gisteren en eergisteren dacht ik in mijn naïeviteit, dat alle technische hobbels rond "Molen- en Merentocht" genomen waren, maar dat was te kort door de bocht. Op weg naar huis fietste ik nog even langs Boekhandel Van den Berg om te kijken, of ik daar in de weken voor Sinterklaas een signeersessie kon houden.
Nu had Van den Berg via het Centraal Boekhuis een drietal boeken van mij besteld. De omslag had een heel andere kleur dan het origineel.

De kleur was zeegroen, blauwachtig groen, of hoe je het ook mag noemen. De prachtige foto op de omslag was hierdoor ook anders gekleurd. Bij muziek zeggen ze dan: "Het origineel vond ik beter!"
Navraag bij Mijn Bestseller leerde, dat het Centraal Boekhuis op een andere printstraat werkt.
Buiten de mindere omslag hebben ze vermoedelijk niet de allernieuwste versie van de tekst gebruikt. Zodoende zijn niet alle taalfouten of schoonheidsfoutjes eruit gehaald. Er staan er niet veel meer in, maar toch. Als schrijver wil je zo goed mogelijk werk afleveren.
De wet van Murphy besliste anders.

Gelukkig betreffen de problemen alleen het Centraal Boekhuis. Bij Mijn Bestseller loopt het gewoon goed,
Bij de Leidse IJshal aangekomen liep ik de winkel van Ooms Sport binnen. Hier is "Molen- en Merentocht" ook te koop en zij hadden die middag het eerste exemplaar verkocht!
Aansluitend gaf ik twee uur les, eerst een uur voor de Buitenschoolse sport, na de dweilpauze voor de IJVL. Dit ging erg lekker en zoals gebruikelijk erg speels. Schaatsles geven op vrijdagmiddag: een beter begin van het weekend kun je niet hebben!