Het betreft niet zo maar een wedstrijd, maar het betreft het WK.
Er wordt met inzet van alle middelen gestreden om als winnaar uit de strijd te komen bij dit WK: het Warmonds Kampioenschap.
Bij binnenkomst viel mij de enorme opkomst op. Een kleine 50 man telde ik. In de uitnodiging, die ik ontvangen had, was aangegeven, dat de ledenvergadering naar verwachting tussen kwart over 9 en half 10 afgelopen zou zijn. Het werd ietsje later.
Om kwart over 11 was het mijn beurt om van wal te steken bij een van de organiserende verenigingen van de "Molen- en Merentocht".
Dat het zo laat werd, was geen probleem. In de pauze sprak ik met diverse mensen, die ik van de Leidse IJshal ken, zoals Ruud Vermeulen, Aad Heemskerk en Bas Koster, mede auteur van "Vier eeuwen schaatsen in Oegstgeest".
Nu is het leuke, dat je door de boekpresentaties te houden bij ledenvergaderingen, je ook een beetje zicht krijgt in het reilen en zeilen van verschillende ijsclubs.
En mijn eerste voorzichtige conclusie: bij alle ijsclubs spelen dezelfde problemen en doen zich dezelfde kansen voor.
Maar goed, twee uur later dan gepland, kwam ik aan het woord. Bij vroegere vorstenhuizen was het gevleugelde gezegde: "Hoe later op de avond, hoe schoner het volk!"
Laat ik me daar maar aan vastklampen.
De korte lezing over toertochttips verliep prima. Ik had de lachers op mijn hand en de boekverkoop verliep boven verwachting.
Tijdens de verloting kwam ik naast Fer Vergeer te zitten, die bevriend is met mijn broer Leo. Zo zie je maar, de wereld is soms klein!
Tijdens de loterij wist de lokale slager, die een aantal worsten ter beschikking had gesteld, tot grote hilariteit van iedereen, zelf tot 2 keer toe een worst te winnen.
Na de verloting bleef ik nog met een paar leden van de WIJC praten. Om half 2 was ik weer thuis, na weer een gezellige avond.
Maar dat wist ik natuurlijk allang: schaatsen en gezelligheid gaan hand in hand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten