Op deze bewolkte zondagmiddag stond de Bruggenloop in Rotterdam op het programma. Vorig jaar en het jaar ervoor trouwens ook rond deze tijd, maar beide keren werd de loop afgelast vanwege hevige sneeuwval.
December 2011 verloopt dan ook totaal anders. Dit is een maand met onvervalst herfstweer en voorlopig zie ik daar nog geen verandering in komen. Dus gingen Hans Boers en ik voor de verandering nu maar wel naar Rotterdam. Om half 1 fietste ik over de Velostrada naar Leidschendam. Bij kasteel Duivenvoorde groef ik een kleine kerstboom uit, die ik, na € 15,- betaald te hebben, in mijn fietstas vervoerde. Bij Hans werd de spar geparkeerd en samen fietsten we naar station Voorburg-Leidschendam, waar we de Randstadrail, nu omgedoopt als metrolijn E, namen.
In Rotterdam-Centraal stapten we uit en hadden de overvolle tram 24 naar "De Kuip". Hier konden we de armlichtjes ophalen en ons omkleden in een geïmproviseerde kleedkamer in het loopgedeelte tussen twee tribunevakken in. We hadden een prima plek, recht voor een blower, die warme lucht onze kant op blies.
Hans was wat vaker naar het Feyenoord-station geweest vanwege wedstrijden van het Nederlands Elftal. Voor mij was het pas de tweede keer. In een grijs verleden ben ik ooit naar een optreden van Pink Floyd geweest.
We deden onze startnummers op, zetten de tassen onder de bank op de grens van vak S en T en wandelden naar de uitgang. Hierna liepen we een rondje om het Feijenoord-stadion. We zagen er vanaf om er 7 rondjes omheen te lopen, daar dat in Jericho een keer slecht ietwat uit de hand is gelopen.
Vanaf de zijkant van startvak B konden we na het startschot invoegen bij de vele duizenden lopers, die op weg gingen voor de 15 km lange Bruggenloop. De eerste wat serieuzere klim was de Erasmusbrug, waar mijn zus Tineke en mijn zwager Johan stonden te wachten. Ik keek, of ik hen zag, maar daar er aan beide kanten van de horde lopers behoorlijk veel publiek stond, maar ik zag mijn familie niet. Omgekeerd ging dat voor hen ook op.
Wie ik wel zag op dit gedeelte van het parcours, waren een drietal lopers in een zeemansuniform, inclusief een bijbehorende pet. Ik kon niet nalaten om hen bij het inhalen dit toe te voegen: "Straks nog even het dek schrobben!"
"Dat heb ik vanmorgen al gedaan", antwoordde een van dit trio met zeemansbenen: "Maar voor het ontbijt hebben ze me al gekielhaald!"
Ik moest lachen om deze snedigheid: "Die was ik inderdaad nog vergeten", waarna de stoere zeebonk me nog toevoegde: "En nu doe ik dus mee met de Scheurbuikloop!"
Vanaf de Erasmusbrug liepen we langs de noordoever van de Maas. Het uitzicht was mooi. Zo'n rivier heeft toch altijd iets speciaals. In dit geval was dat een vrij stevige zijwind.
In een vrij rustig tempo liepen we gezamenlijk naar letterlijk het hoogtepunt van de Bruggenloop: de Van Brienenoordbrug.
De klim over het fietspad is een lastige. Het is heel lang vals plat. Je komt nooit echt lekker in je ritme. Mijn voorkeur gaat uit naar een wat hoger stijgingspercentage. De afdaling daarentegen loopt wel heel lekker. Het is een mooi gezicht om vanaf de hoog boven de Maas gelegen brug een lang gekleurd lint van lopers de bocht aan het eind van het fietspad te zien draaien.
Daar Hans en ik in het begin trager hadden gelopen dan normaal, hadden we in de laatste 5 km nog wat extra's. In dit gedeelte hebben we nog behoorlijk wat mensen ingehaald, vooral in de laatste 2 km. Hier konden we nog behoorlijk aanzetten. Jaap de Gorter zou, ware hij hier bij zijn geweest, trots zijn geweest op het tempo, dat deze Ajax-fans ontwikkelden richting "De Kuip".
Daar we niet gekeken hadden, hoe lang het duurde, voor we over de startstreep kwamen, moesten we de eindtijd gaan schatten.
Vermoedelijk lag deze rond de 1.13. We hadden in ieder geval lekker gelopen. Het zou uiteindelijk 1.15.34 worden.
Hans had zijn armlamp onderweg verloren en hij kreeg bij de informatiestand zo een nieuw lampje. Met het oog op een Elfstedentocht leek een extra armlamp me geen kwaad kunnen. Ik liep dus zonder armlamp om naar dezelfde stand en zonder dat ik wat hoefde te zeggen, kreeg ik er al eentje overhandigd.
Met een overvolle tram 23, waarin veel makke schapen bleken te gaan, reden we terug naar het Centraal station, waar we met de lift naar de metro gingen. Op het perron bleek een controle plaats te vinden. Wij hadden nog niet ingecheckt, maar onze sportkleding redde ons. We kwamen er zonder boete vanaf.
Om half 7 waren we in Leidschendam, waar we na even wat gedronken te hebben, de kerstboom weer in de fietstas deden. Vlak voor ons huis zaten wat hangjongeren op een bankje. In plat Leids kreeg ik te horen: "Heb je die kerstboom geplukt?"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten