Horizontale bergsport

Gisteren was het weer eens zo ver. We mogen het in Nederland niet hebben over de schaatspret van miljoenen mensen, maar we gaan weer lekker lopen klagen en zeuren over de pechvogels, die hardhandig met het ijs in aanraking zijn gekomen.
In de afgelopen vorstperiode zijn 13.000 mensen bij het schaatsen gewond geraakt. Dat blijkt uit een rondgang van de stichting Consument en Veiligheid langs verschillende hulpdiensten.
In 9 procent van de gevallen leidde de verwonding tot een opname in het ziekenhuis. Het ging met name om botbreuken. In de meeste gevallen waren het polsfracturen.
Onkunde
Consument en Veiligheid noemt het aantal gewonden van de vorstperiode tussen 2 en 13 februari dramatisch hoog.
"Wat je vaak ziet, is dat mensen door vermoeidheid, onkunde of omdat ze met andere dingen bezig zijn, gewoon vallen", zegt Cees Meijer van Consument en Veiligheid.
Schade
De economische schade door de valpartijen is 46 miljoen euro. Volgens Consument en Veiligheid is 20 miljoen euro daarvan terug te leiden naar directe medische kosten, de rest zijn kosten vanwege ziekteverzuim.

Ik wil zo vrij zijn om hier wat kanttekeningen bij te plaatsen.
En dan begin ik bij de laatste: er wordt, Hollandser kan het niet, alleen maar gekeken naar de economische schade. Maar waar blijft de meting van de enorme vreugde, die mensen aan deze periode beleefd hebben. Het is toch een bekend feit, dat mensen die lekker in hun vel zitten, veel beter presteren! Maar ja, dat is natuurlijk veel lastiger te becijferen. Dat moet je trouwens ook niet willen, maar stop dan ook eens met dat eeuwige gezeur over de schade.
De belangrijkste oorzaken worden genoemd onder het kopje Onkunde.
Het is natuurlijk niet gek, dat er veel valpartijen zijn. Er gaan een paar miljoen mensen ongetraind het ijs op. Als ik sommigen zie schaatsen, dan vind ik het een wonder, dat ze er überhaupt zonder schade vanaf komen. Met iedere slag gooien ze zichzelf volledig uit balans. Volkomen onnodig: er zijn in Nederland voldoende kunstijsbanen om de basisvaardigheden te oefenen.
Daarnaast is het ijs natuurlijk niet gepolijst. Er zitten scheuren in, hobbels, schotsen, en er lag op veel plekken sneeuw op het ijs, waardoor je deze oneffenheden niet goed kon zien.
Voeg daarbij de enorme drukte met veel ongetrainden bij elkaar, met een flinke kans op botsingen, en het risico op ongelukken is weer wat groter.
Maar de voornaamste oorzaak is toch de mens met de moderne communicatiemiddelen.

Zelf rij ik, en ik ben toch behoorlijk getraind, altijd zeer geconcentreerd over het natuurijs. Je moet voorbereid zijn op oneffenheden.

Als je dat niet doet, dan maak je de kans op een val veel groter. Fré Kreuger beschreef schaatsen op natuurijs onlangs als "Horizontale bergsport". Een zeer rake typering. Het is dus van belang, dat je de VEILIGHEID op natuurijs in acht blijft nemen.
Maar laten we nu niet doen, alsof schaatsen levensgevaarlijk is. Het verkeer is volgens mij, met dagelijks gemiddeld 2 doden, een stuk linker!