Op de eerste dag van mijn vorstverlet zat ik vanmorgen al vroeg achter de computer. Behalve op een paar weersites, zoals die van het
KNMI,
Weerwoord,
Jan Visser en Bas Schijff, die allen in ieder geval minimaal tot dinsdag vorst geven, keek ik diverse keren op de site van
de Warmondse IJsclub. Om half 9 zag ik het verlossende bericht:
"IJsclub WIJC IJSBAAN OPEN! @IJsclubWIJC Je vindt ons Veerpolder 18, Warmond (Zuid-Holland) #natuurijs #schaatsen onze dagelijkse openingstijd is 10:00".
Ik stuurde mijn bevindingen door naar de "Krasse knarren" en de droogtrainingsgroep, deed nog wat boodschappen en om 20 voor 10 zat ik op de fiets naar de Veerpolder. Ik betaalde netjes mijn € 3,- entree en kon doorlopen naar de bankjes om mijn kluunschaatsen aan te trekken. Richard Dieke en Arthur van Winsen reden al rond op het spiegelgladde, zwarte ijs.
"10 uur is 10 uur!" keeg ik van mijn tandarts te horen. Bij een afspraak in zijn praktijk laat ik het wel uit mijn hoofd om te laat te komen. Hier kon ik het me gelukkig wel veroorloven.
Bauke Dooper kwam ook net aanzetten, zodat we samen met Ruud Vermeulen al snel met zijn vijven onze rondjes reden. Dirk Zwitser was nog heel even samen met mij op het ijs. Hij moest les gaan geven. Volgens mij hebben ze de lerarenstaking gewoon te vroeg gehouden....
In het zonnetje op zwart ijs: wat wil een mens nog meer. Ondanks de zon bleef het de hele dag vriezen. Uit een paar kapotgereden luchtbellen in het ijs stroomde wat water de gladde ijsvloer op. Je zag het in een paar uur tijd bevriezen.
Robert Nozeman kwam om een uur of 11 het ijs op. We reden meestal met een man of 6 in rap tempo onze rondjes. Vanaf het clubhuis hadden we de nog vrij stevige wind in de rug, richting clubhuis was het buffelen. Maar we genoten met volle teugen van de eerste dag van deze winter op natuurijs.
Om de euforie te temperen, werden we langdurig blootgesteld aan het leed van André Hazes.
Om een uur of 12 hielden Robert, Ruud, Richard en Arthur het voor gezien. Zij hadden er 35 km op zitten, Bauke en ik zaten op 30. Samen reden we in een rustiger tempo tot half 1 door. We hadden toen ongeveer 40 km geschaatst.
Bauke ging richting huis, waar hij nog wat moest klussen, maar het estafettestokje werd geruisloos overgegeven aan Douwe Kinkel. Hij is dit jaar ingeloot voor de
Elfstedentocht en dat het is in deze maand niet geheel uitgesloten, dat het er van gaat komen. In een Elfstedentempo reden we een klein uur onze rondjes, tot het tijd werd voor de warme chocolademelk.
Bij het verlaten van de kantine zag ik Hans den Outer, Henk Distelvelt en Sjaak Doeleman. Het was nu een stuk drukker op de baan en in wisselende samenstelling werden door verschillende groepjes in diverse tempo's trainingskilometers gemaakt. Ondertussen bleven we wel genieten.
Vooral het stuk met de wind in de rug was erg mooi. De zon weerkaatste in de vele duizenden sporen, die vandaag in het maagdelijk ijs waren gegroefd. Een prachtig schouwspel van subtiele lijntjes in het tegenlicht.
Aad van Tol en Aad Heemskerk betraden ook de ijsbaan in de Veerpolder.Ook met hen reed ik een aantal ronden, voordat Henk, Hans en ik het ijs om 3 uur verlieten. In de gezellige kantine namen we een biertje als afsluiting van deze fantastische schaatsdag.
Warmondse IJsbaan open 2-2-2012 from Moviestar on Vimeo.
Op de eerste dag van mijn vorstverlet zat ik vanmorgen al vroeg achter de computer. Behalve op een paar weersites, zoals die van het KNMI, Weerwoord, Jan Visser en Bas Schijff, die allen in ieder geval minimaal tot dinsdag vorst geven, keek ik diverse keren op de site van de Warmondse IJsclub. Om half 9 zag ik het verlossende bericht:
"IJsclub WIJC IJSBAAN OPEN! @IJsclubWIJC Je vindt ons Veerpolder 18, Warmond (Zuid-Holland) #natuurijs #schaatsen onze dagelijkse openingstijd is 10:00".
Ik stuurde mijn bevindingen door naar de "Krasse knarren" en de droogtrainingsgroep, deed nog wat boodschappen en om 20 voor 10 zat ik op de fiets naar de Veerpolder. Ik betaalde netjes mijn € 3,- entree en kon doorlopen naar de bankjes om mijn kluunschaatsen aan te trekken. Richard Dieke en Arthur van Winsen reden al rond op het spiegelgladde, zwarte ijs.
"10 uur is 10 uur!" keeg ik van mijn tandarts te horen. Bij een afspraak in zijn praktijk laat ik het wel uit mijn hoofd om te laat te komen. Hier kon ik het me gelukkig wel veroorloven.
Bauke Dooper kwam ook net aanzetten, zodat we samen met Ruud Vermeulen al snel met zijn vijven onze rondjes reden. Dirk Zwitser was nog heel even samen met mij op het ijs. Hij moest les gaan geven. Volgens mij hebben ze de lerarenstaking gewoon te vroeg gehouden....
In het zonnetje op zwart ijs: wat wil een mens nog meer. Ondanks de zon bleef het de hele dag vriezen. Uit een paar kapotgereden luchtbellen in het ijs stroomde wat water de gladde ijsvloer op. Je zag het in een paar uur tijd bevriezen.
Robert Nozeman kwam om een uur of 11 het ijs op. We reden meestal met een man of 6 in rap tempo onze rondjes. Vanaf het clubhuis hadden we de nog vrij stevige wind in de rug, richting clubhuis was het buffelen. Maar we genoten met volle teugen van de eerste dag van deze winter op natuurijs.
Om de euforie te temperen, werden we langdurig blootgesteld aan het leed van André Hazes.
Om een uur of 12 hielden Robert, Ruud, Richard en Arthur het voor gezien. Zij hadden er 35 km op zitten, Bauke en ik zaten op 30. Samen reden we in een rustiger tempo tot half 1 door. We hadden toen ongeveer 40 km geschaatst.
Bauke ging richting huis, waar hij nog wat moest klussen, maar het estafettestokje werd geruisloos overgegeven aan Douwe Kinkel. Hij is dit jaar ingeloot voor de Elfstedentocht en dat het is in deze maand niet geheel uitgesloten, dat het er van gaat komen. In een Elfstedentempo reden we een klein uur onze rondjes, tot het tijd werd voor de warme chocolademelk.
Bij het verlaten van de kantine zag ik Hans den Outer, Henk Distelvelt en Sjaak Doeleman. Het was nu een stuk drukker op de baan en in wisselende samenstelling werden door verschillende groepjes in diverse tempo's trainingskilometers gemaakt. Ondertussen bleven we wel genieten.
Vooral het stuk met de wind in de rug was erg mooi. De zon weerkaatste in de vele duizenden sporen, die vandaag in het maagdelijk ijs waren gegroefd. Een prachtig schouwspel van subtiele lijntjes in het tegenlicht.
Aad van Tol en Aad Heemskerk betraden ook de ijsbaan in de Veerpolder.Ook met hen reed ik een aantal ronden, voordat Henk, Hans en ik het ijs om 3 uur verlieten. In de gezellige kantine namen we een biertje als afsluiting van deze fantastische schaatsdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten